محمدعلی صاعد

(1304 - 1400 هـ.خ)

نوشتن و قرائت قرآن را از ۵ سالگی نزد پدرش میرزا اسدالله آموخت. پدر که از علاقه فرزندش به شعر آگاه بود او را از کودکی به انجمن عشیق، نزد صغیر اصفهانی و میرزا عباس‌خان شیدا برد. صاعد، تخلص او بود که بعدها آن را به‌عنوان نام خانوادگی خود قرار داد. وی یکی از صائب‌شناسان است و مقالاتی در این زمینه تألیف کرده است. صاعد از سال ۱۳۵۴ ریاست انجمن «کمال» را بر عهده داشت و چندین سال نیز مدیر انجمن «صائب» بود.