فئودور راسکولنیکوف

(1892 - 1939 م)

او یکی از شرکت‌کنندگان فعال در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ و وقایع پس از آن بود. وی در دوران جنگ داخلی روسیه، به عنوان فرمانده ناوگان‌های سرخ در دریای خزر و بالتیک فعالیت کرد و نقش مهمی در عملیات‌های دریایی بلشویک‌ها داشت. پس از پایان جنگ داخلی، او به کار دیپلماسی شوروی روی آورد و به عنوان فرستاده و سفیر شوروی در کشورهایی مانند افغانستان و بلغارستان خدمت کرد. او منتقد استالین بود. راسکولنیکوف یکی از چهره‌های برجسته بلشویک بود که به شدت با سیاست‌ها و پاکسازی‌های استالین مخالف بود. او در سال ۱۹۳۸ در حالی که به عنوان دیپلمات در خارج از کشور بود، به نشانه اعتراض به حکومت استالین پناهنده شد (از کشورش جدا شد). او بیشتر به خاطر نوشتن نامه سرگشاده‌ای به استالین در سال ۱۹۳۹ مشهور است. این نامه یک سند تاریخی مهم است که در آن، راسکولنیکوف به شدت از سیاست‌های استبدادی، ترور، و پاکسازی‌های بزرگ استالین انتقاد کرد. فئودور راسکولنیکوف مدت کوتاهی پس از انتشار نامه سرگشاده خود، در سال ۱۹۳۹ در نیس فرانسه، در شرایطی که برخی آن را مشکوک می‌دانند، درگذشت. او در واقع یک چهره مهم اما مغفول‌مانده از نسلی از انقلابیون بود که در نهایت قربانی دیکتاتوری‌ای شدند که خود برای به قدرت رساندن آن تلاش کرده بودند.