علی میرانصاری

(1337 هـ.خ)

وی دوره دکترای ایران‌شناسی را در یکی از دانشگاه‌های انگلیس گذرانده است. او در زمینه زبان و ادبیات فارسی، به‌ویژه درباره زندگی و آثار علمی مشاهیر ادبی ایران تحقیقات ارزنده‌ای نموده است. وی در این باره، کتابی نیز با نام «اسنادی از مشاهیر ادب معاصر ایران» منتشر کرده است. این کتاب، مجموعه‌ای است تحقیقی پیرامون اسناد علمی - اداری بیش از شصت تن از شاعران و ادیبان ایران که همگی از پایه‌گذاران ادبیات معاصر، به‌ویژه در زمینه‌های شعر، داستان، نمایشنامه و تحقیقات ادبی بشمار می‌روند؛ کسانی همانند سید اشرف‌الدین گیلانی، ملک‌الشعرای بهار، میرزاده عشقی، فرخی یزدی، پروین اعتصامی، ادیب‌الممالک و... وی در تهیه اسناد، تنها به نقل سند اکتفا نمی‌کند، بلکه آثار خود را با تحقیقی گسترده و جامع درباره هریک از ادیبان و اسناد مربوط به آن‌ها ارائه می‌نماید. بنابراین می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های آموزشی نویسنده، پژوهش در مورد سند است. او بر این نظر است که سند، مجموعه مدارکی است که از نظر تاریخی و ادبی، دارای ارزش خاص می‌باشد. این اسناد، معمولا شامل نامه، عکس، نوشته‌های کوتاه و بلند، احکام اداری و بسیاری از اوراق منحصربه‌فرد است. وی درباره تحقیق اسناد مشاهیر ادب ایران، معتقد است که درباره برخی اسناد، کم‌توجهی شده است. او همین امر؛ یعنی عدم گردآوری اسناد پژوهشی درباره آن‌ها را مهم‌ترین انگیزه خود در گردآوری، تنظیم و تحقیق می‌داند.