علی رواقی‌

(1320 هـ.خ)

در سال ۱۳۵۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران موفق به اخذ دانشنامه دکتری شد. دکتر علی رواقی در طول تحصیل از محضر استادانی چون دکتر احمدعلی رجایی بخارایی، دکتر بدیع‌الزمان فروزانفر، جلال‌الدین همایی، دکتر پرویز ناتل خانلری، دکتر محمد معین، مجتبی مینوی، علی‌اکبر فیاض و محمد پروین گنابادی بهره برد. موضوع پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد وی «فرهنگ شاهنامه» با راهنمایی دکتر محمد معین و دکتر سیدجعفر شهیدی بود. در دوره دکتری نیز «اشتقاق فعل در زبان فارسی» را به عنوان زمینه پژوهشی رساله خود برگزید و به راهنمایی دکتر پرویز ناتل خانلری و دکتر مهدی محقق آن را به انجام رسانید. دکتر علی رواقی از سال ۱۳۴۸ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به تدریس متون زبان فارسی شامل شاهنامه، تاریخ بیهقی و آثار ناصرخسرو پرداخت و در سال ۱۳۵۴ با استفاده از فرصت مطالعاتی به فرانسه رفت و در زمینه فرهنگ‌نویسی به تحقیق پرداخت و در دانشگاه پل والری مون‌پلیه، زبان فارسی را تدریس کرد. دکتر علی رواقی در سال ۱۳۶۹ به عضویت پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. وی در سال ۱۳۸۱ برگزیده دومین همایش چهره‌های ماندگار شد.