سارا کوفمان

(1313 - 1373 هـ.خ)

سارا کوفمن ( ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۴ - ۱۵ اکتبر ۱۹۹۴) یک فیلسوف فرانسوی بود. زندگینامه کوفمن در سال ۱۹۶۰ در تولوز دوره تدریس خود را در Lycée Saint-Sernin آغاز کرد و با ژان هیپولیت و ژیل دلوز همکاری می‌کرد. پایان‌نامه اصلی او برای دکترای ارشد، که بعداً با عنوان Nietzsche et la métaphore منتشر شد، تحت نظر دلوز نگهداری شد. در سال ۱۹۶۹، کوفمن با ژاک دریدا آشنا شد و شروع به حضور در سمینارهای او در École Normale Supérieure کرد. کوفمن تا سال ۱۹۹۱ استخدام دائمی نداشت و تا آن زمان به یکی از کرسی‌های دانشگاه پاریس منصوب شد. کوفمن نویسنده کتاب‌های زیادی بود، از جمله چند کتاب درباره فریدریش نیچه و زیگموند فروید. کتاب او به نام L'énigme de la femme: La femme dans les textes de Freud (۱۹۸۰) شاید کامل‌ترین ملاحظه‌ای باشد که تاکنون درباره افکار فروید در مورد جنسیت زنان ارائه شده است. نوشته‌ها اگرچه بسیاری از نوشته‌های فلسفی او به فریدریش نیچه و فروید متمرکز شده بودند، کوفمن چند اثر به شیوه خودزندگی‌نامه‌نویسی نیز نوشت. Paroles suffoquées (۱۹۸۷) به یادگاری از پدرش، رابی برک کوفمن، که آخرین بار در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۲ دیده شده بود و در آوشویتس کشته شد، اختصاص دارد. Rue Ordener, rue Labat (۱۹۹۴) همچنین با دستبرد پلیس فرانسوی به پدرش آغاز می‌شود و توصیف می‌کند که کوفمن چگونه سرنوشت او را می‌فهمد. عنوان به دو خیابان پاریسی اشاره دارد: آدرسی که خانواده اش تا زمان بازداشت پدرش زندگی می‌کردند، و آدرسی که او در بیشتر دوران باقیمانده جنگ پناه گرفت. کوفمن توسط یک زن متاهل پاریسی به نام ممه پذیرفته شد که به عنوان مادری جانبی برای او بود و او را ممه نام می‌زد. این کتاب داستان این دوره را روایت می‌کند و در مورد اختلاف حضانت بین ممه و مادر کوفمن پس از آزادی پاریس نیز توضیح می‌دهد. مرگ کوفمن در سال ۱۹۹۴ خودکشی کرد. او ۲۵ سال با شریک زندگی‌اش به نام الکساندر کیریتسوس زیست. اینکه او در تاریخ ۱۵۰مین سالگرد تولد نیچه خودکشی کرد، برای برخی نویسندگان به عنوان عاملی مهم به عنوان انگیزه اقدام او بود.