روی مدودوف

(1925 م)

روی مدودف، به طور کامل روی الکساندرویچ مدودف، (زاده ۱۴ نوامبر ۱۹۲۵، تفلیس، گرجستان)، مورخ و مخالف روسی که یکی از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران کشورش در اواخر قرن بیستم بود. روی برادر دوقلوی همسان زیست شناس ژورس مدودف بود. پدر آنها در سال ۱۹۳۸ در جریان یکی از پاکسازی های جوزف استالین دستگیر شد و در سال ۱۹۴۱ در اردوگاه کار اجباری درگذشت. این تراژدی باعث علاقه مادام العمر روی مدودف به نظام سیاسی شوروی و تاریخ آن شد. او در سال ۱۹۵۱ از دانشگاه ایالتی لنینگراد فارغ التحصیل شد و معادل دکترا گرفت. مدودف سپس به عنوان معلم تاریخ، مدیر مدرسه متوسطه و سردبیر قبل از خدمت به عنوان محقق ارشد در آکادمی علوم تربیتی در دهه ۱۹۶۰ کار کرد. او از سال ۱۹۵۶ تا زمان اخراجش از حزب در سال ۱۹۶۹ عضو حزب کمونیست بود. از سال ۱۹۷۱ به عنوان نویسنده مستقل در مسکو کار کرد و آثارش در خارج از کشور منتشر شد. روی کمتر از برادرش ژورس توسط مقامات شوروی مورد آزار و اذیت قرار گرفت. مدودف به عنوان یک مورخ، سیاست شوروی و شخصیت های برجسته آن را از دوره انقلاب روسیه تا دهه ۱۹۶۰ بررسی کرد. شاید مهم ترین کتاب او، بگذار تاریخ قضاوت کند (۱۹۷۱)، با توجه خاص به خاستگاه ها و پیامدهای آن جنبش، یک مطالعه تاریخی جامع درباره استالینیسم است. کتاب‌های او خروشچف: سال‌های قدرت (۱۹۷۶؛ نوشته با ژورس)، خروشچف (۱۹۸۳)، و خروشچف: زندگی‌نامه سیاسی (۱۹۸۶) زندگی‌نامه آن رهبر شوروی هستند، در حالی که همه مردان استالین (۱۹۸۴) زندگی‌نامه شش نفر از همراهان استالین را ارائه می‌کند که توانستند از او جان سالم به در ببرند. استالین ناشناخته: زندگی، مرگ و میراث او (۲۰۰۴) با برادرش نوشته شده است. مدودف در «درباره دموکراسی سوسیالیستی» (۱۹۷۵) نظرات سیاسی خود را ارائه کرد و هم برای اصلاحات دموکراتیک و هم تداوم نظام سوسیالیسم دولتی شوروی را خواستار شد. با کاهش سانسور تحت اصلاحات میخائیل گورباچف در اواخر دهه ۱۹۸۰، کتاب های مدودف برای اولین بار در کشور خودش منتشر شد و او به عنوان یک مورخ مستقل برجسته در اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شد. در سال ۱۹۸۹ مجدداً در حزب کمونیست پذیرفته شد. دو سال بعد اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید و او بعداً روسیه پس از شوروی: سفری در دوران یلتسین (۲۰۰۰) را نوشت.