حسین نخعی

(1303 - 1396 هـ.خ)

در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانش آموخت و سال‌ها در دبیرستان‌های تهران و کرج و شمیران زبان و ادبیات پارسی آموزش داد و دوره‌ی کارشناسی ارشد و دکتری خود را در دانشگاه تهران به پایان رساند و پایان‌نامه‌ی دکتری خود را در زبان‌شناسی و زبان‌های ایرانی گذراند. وی در کشورهای انگلستان و فرانسه و اسپانیا و ایتالیا و یونان به پژوهش درباره‌ی منبع‌های قدیم ایران‌شناسی و نفوذ فرهنگ باستانی ایران در اروپا پرداخت و در سال ۱۳۶۰ خ. / ۱۹۸۱ م. بازنشسته شد. وی دیوان وحشی بافقی و فروغی بسطامی را گردآوری و ویرایش کرده است. همچنین از آثار دیگر او می‌توان به فهرست‌نامه‌ی دیوان خاقانی، ویرایش گنجینه‌ی نشاط اسپهانی، نامنامه: مجموعه‌ی نام‌های زیبای ایران، گویش‌های تاتی مرکزی ایران، گویش اشتهارد، و حدود چهل مقاله و سخنرانی اشاره کرد.