جوزف واندر هلستروم

(1879 - 1915 م)

جوزف واندر هلستروم با نام مستعار «جو هیل»، در جوانی فعالیت‌های خود علیه نابرابری‌های طبقاتی را شروع کرد و در این مسیر سال‌ها بعد به عضویت کارگران صنعتی جهان درآمد و به یکی از کادرهای مهم این سازمان کارگری تبدیل شد. جو هیل نه تنها به عنوان یک فعال کارگری بلکه به عنوان هنرمندی برجسته در جهان موسیقی شهرتی بسیار و در جهان مبارزات ضد استثماری محبوبیتی قابل توجه دارد. از میان ترانه‌های محبوبی که او سروده است می‌توان ترانه معروف «کشیش و برده» یا «دختر شورشی» یا ترانه ای که در مورد خود سروده است «دیشب خوابِ جو هیل را دیدم» را نام برد. جو از اوان کودکی به کارهای سخت کارخانه روی آورد. بعد که کمی بزرگتر شد در معادن زغال‌سنگ به کار مشغول شد. در ژانویه ۱۹۰۲ مارگریتا، مادر جو، زندگی را بدرود گفت. جو پس از مرگ مادر تصمیم گرفت با برادرش که راهی آمریکا بود از سوئد بیرون برود. این دو در اکتبر ۱۹۰۲ وارد نیویورک شدند. رویای کار خوب و پول زیاد و زندگی بهتر در آمریکا با واقعیاتی که این دو برادر مشاهده می‌کردند سازگاری نداشت. جو در یکی از بدترین محله‌های نیویورک در یک مشروب‌فروشی به کار نظافت توالت‌ها مشغول شد. بعدها این کار را رها کرد و راهی مناطق مختلف آمریکا شد و برای مدت‌ها از او خبری نبود. حتی هنوز هم کسی نمی‌داند در مدت هفت سالی که از او نشانی ای در دست نیست کجا زندگی می‌کرده و چه می‌کرده است. بعضی‌ها می‌گویند به خاطر سازماندهی کارگران در لیست سیاه دولت امریکا قرار گرفته و مدت‌های زیادی را فراری و مخفی بوده است. جو در جستجوی کار و زندگی، سراسر سرزمین آمریکا را از نیویورک تا هاوایی زیر پا گذاشت. هرجا کاری پیدا می‌کرد سعی داشت کارگران را متحد کرده تا برای تغییر شرایطشان دست به اعتراض یا اعتصاب بزنند. بارها به خاطر این‌گونه فعالیت‌هایش از کار اخراج شد. در سال ۱۹۱۰ در ایالت کالیفرنیا به عضویت کارگران صنعتی جهان پذیرفته شد. در ژانویه ۱۹۱۱ در مرز کالفرنیا و مکزیک مشغول فعالیت‌های کمک رسانی به انقلاب توده‌ای مکزیک شد. در این دوره امپریالیست‌ها علیه شورش دهقانان کشور مکزیک دست به اقدام زده و برا ی سرکوب آن نیرو اعزام می‌کردند. جو هیل به همراه دیگر اعضای سازمان کارگران صنعتی جهان مصمم بودند تا از انقلاب دهقانی مکزیک دفاع کنند. بین سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۲ جو هیل در تمام مبارزات کارگری که سازمان کارگران صنعتی سازماندهی می‌کرد حضور فعال داشته و از رهبران تظاهرات کارگری بوده است. سیاست سازمان برای جذب توده‌ها و جلب توجه به مسائل کارگری بر آن قرار گرفته بود تا از موسیقی برای اینکار استفاده بیشتری کند. جو در این مورد می‌گوید: یک اطلاعیه هرچقدر هم که عالی نوشته شده باشد بیش از یک بار خوانده نمی‌شود، اما مردم ترانه‌ها را به خاطر می‌سپارند و آن‌ها را بارها با خود زمزمه می‌کنند. سازمان کارگران صنعتی بر آن بود تا برای سازماندهی کارگران، تشکیل سندیکاهای کارگری و مبارزه کارگران برای احقاق حق پایمال شده‌شان از موسیقی بهره‌ای بیش از پیش بگیرد. سرانجام جو هیل در ژانویه ۱۹۱۴ در سالت‌لیک دستگیر شد و در نوامبر ۱۹۱۵ در ۳۶ سالگی جوخه آتش در ایالت یوتا به زندگی او پایان داد. جسد او را به سرعت به شیکاگو که مرکز سازمان کارگران جهان بود منتقل کردند. در تشییع جنازه او بیش از ۳۰ هزار نفر شرکت کردند.