جهانگیر خان ناظم الملک ضیائی

(1237 - 1312 هـ.خ)

جهانگیر خان بن محب علی حسینی مرندی متخلص به ضیائی و ملقب به ناظم الملک مرندی ، فرزند محبعلی خان ناظم‏ الملک از اعضاء عالی رتبه وزارت امور خارجه، در ۱۲۷۵ه.ق متولد شد. جهانگیرخان تحصیلات مقدماتی را مطابق معمول زمان در تهران انجام داد و بعد وارد مدرسه‏ دارالفنون شد. پس از گذراندن دوره‏ متوسطه برای ادامه‏ تحصیلات عالیه به استانبول سفر کرد و در آنجا به تحصیل حقوق و علوم سیاسی و جغرافیا پرداخت. پس از فراغت از تحصیل در سفارت ایران در عثمانی با سمت وابسته سفارت استخدام شد و مدتی هم نایب دوم و نایب اول سفارت بود و سرانجام سفیر ایران در عثمانی شد. پس از انتقال به تهران به معاونت اداره عثمانی منصوب شد و بعد رئیس اداره دول همجوار گردید و زمانی نیز عهده‏ دار ریاست کارگزینی و کابینه وزارتی را سرپرستی می‏ کرد. مدتی هم سرکنسول ایران در بغداد بود.در اوایل مشروطیت به کارگزاری آذربایجان رسید و چندی هم کارگزاری خراسان، سیستان و بلوچستان را برعهده داشت و سرانجام در ۱۳۸۸ه.ق به معاونت وزارت امور خارجه منصوب شد. در سال ۱۲۹۹ ش در کابینه‏ میرزا فتح‏ الله خان سپهدار رشتی از تاریخ ۱۷ دی ماه تا ۲۸ بهمن ماه ۱۲۹۹کفالت وزارت امور خارجه را عهده‏ دار گردید. میرزا جهانگیر محبی نویسنده‏ ای توانا و مترجمی زبردست و شاعری خوش قریحه بود. زبانهای فرانسه، عربی و ترکی استانبولی را در حد عالی می‌‏دانست. صاحب تالیقات و ترجمه های بسیاری نیز بود که بالغ بر ۲۰ مجلد است. وی سرانجام در۱۳۵۲ه.ق در قم در گذشت.