ایوان گنچاروف

(1812 م)

ایوان گنچاروف به دلیل خلق شخصیت‌های ماندگار و آثار عمیق خود در ادبیات روسیه جایگاه ویژه‌ای دارد. شهرت اصلی او به خاطر رمان سه‌گانه «اوبلوموف» است که در آن، شخصیت اصلی، ایلیا ایلیچ اوبلوموف، نمادی از تنبلی و رخوت اشراف‌زادگان روس می‌شود. گنچاروف با خلق این شخصیت، مفهومی به نام «اوبلومویسم» (Oblomovism) را وارد ادبیات و زبان روسی کرد که به معنای نوعی بی‌تفاوتی و ناتوانی در عمل است. آثار او به دلیل توصیف‌های دقیق و روانشناختی شخصیت‌ها و نقد زیرکانه ساختارهای اجتماعی و فرهنگی آن زمان شناخته می‌شوند. او همچنین نویسنده رمان‌های دیگری چون «یک داستان معمولی» و «پرتگاه» بود که در آن‌ها نیز به بررسی تحولات اجتماعی و روحی در روسیه می‌پرداخت. سبک نوشتاری گنچاروف، با وجود جزئی‌نگری و پرداختن به جزئیات، همواره روان و جذاب است. با وجود اینکه او به اندازه هم‌عصرانش مانند تولستوی و داستایفسکی آثار زیادی ندارد، اما رمان اوبلوموف به تنهایی جایگاه او را به عنوان یکی از مهم‌ترین نویسندگان روسیه تثبیت کرده است. گنچاروف در آثار خود، با تمرکز بر زندگی روزمره و درونیات افراد، تصویری کامل از جامعه آن دوران ارائه می‌دهد.