کردهای ایران

از متن کتاب:
آنچه خواهد آمد نه افسانه قومی است که قرنها برای استقلال جنگیده، و نه داستان قهرمانیهای مردمی عاشق قهرمانان و نه مرثیه خلقی که با توهم پیروزی با تفنگ زاییده شده است. تنها روایت ساده از مردمی است که نه بیگانه اند و آشتی ناپذیر و آشنای خاموش فراموش شده. سخن از آنان است که هرگز تقسیم های سیاسی که سرزمینشان را گسیخته می خواست، نپذیرفته اند و بر پاره خاک باستانی خویش، برای حفظ هویت خود پای فشرده اند.
کردستان سرزمینی باستانی با کوههای بلند، جلگه های حاصلخیز، گذرگاههای صعب العبور و دره هایی با رودخانه هایی در اعماق است که زمستانهایی سرد و تابستانهایی معتدل دارد. جایگاه مردمی پرتکاپو که از سپیده دم تاریخ با امواج مهاجرت اقوام هند و ایرانی در جبال زاگرس ماوا گرفتند، با بومیان درآمیختند و ماندگار شدند. آنجا که هرچند یادمان اقوام کهن بر تن خسته از برف و باران صخره هایش حک شده، تاریخش به حدس و گمان آمیخته است. و تنها در ریشه هند و ایرانی ساکنانش یقین است و اینکه در کوههای بالای جلگه بین النهرین سکنا داشته اند و پیوسته با جلگه نشینان در ستیز بوده اند...