نیم نگاه: از ارستو تا هایزنبرگ

تشکر بابت لود کتاب

[quote='kamalmesbahi']با سلام الان کتابی دیدم از حسین بشیریه به اسم دیباچه ای بر فلسفه عدالت ولی دوباره که خواستم پیدایش کنم از طریق کلیدجستجو نه حسین بشیریه را می آورد نه کتاب یاد شده را
/quote]
https://ketabnak.com//book/64793/%D8%AF%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DA%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AA لینک کتاب دیباچه ای بر فلسفه عدالت در کتابناک
https://ketabnak.com//persons/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86+%D8%A8%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%87 لینک صفحه حسین بشیریه در کتابناک

با سلام الان کتابی دیدم از حسین بشیریه به اسم دیباچه ای بر فلسفه عدالت ولی دوباره که خواستم پیدایش کنم از طریق کلیدجستجو نه حسین بشیریه را می آورد نه کتاب یاد شده را

در پیش مقدمه ی این کتاب نوشته شده است؛ «ارسطو می گوید اگر شما می خواهید نوشته ی شـما خوانده شود و مورد استفاده قرار گیرد به شـیوه ی خردمندان بیندیشید، با زبان مردم بیان کنید»
این نکته بسیار قابل توجه و حائز اهمیت است؛ هشداری است برای آنانکه زیر بعضی کتابها مطالبی می نویسـند که نه به درد خودشان می حورد و نه به درد دیگران، صرف نظر از اینکه وقت آنها را تلف
می کند و راه گشـای هیچ مشگلی هم در زندگیشـان نیست به مانند بازیچه ی کودکانه موجبات اتلاف وقت دیگران را نیز فراهم می آورند، عجیب است که این اشخاص حقیر دست بـردار هم نیستند و
معلوم نیست چه هدفی را دنبال می کنند، اینگونه افراد نکبت کج اندیشی وجودشـان را فرا گرفته است و نمی توان آنها را صاحب نظر شمرد، قدر مسلّم مُفت خور و سـربار و انگل های جامعه هستند،
انسانیت ایجاب می کند اگر فردی نمی تواند برای جامعه مفید واقع شود حد اقل وقت و همت خود را صرف رفع مشگلات زندگانی شخصی و اطرافیان خود نماید که بدون وجود آنها روزگارش سیاه است
یکی بیننده ی معروف بودی
که ارواحش همه مکشوف بودی
دمی گر بر سَرِ گوری رسیدی
در آن گور آنچه می‌رفتی بدیدی
بزرگی امتحانی کرد خردش
به خاک عمـر خیّـام بردش
بدو گفتا چه می‌بینی درین خاک
مرا آگه کن ای بیننده ی پاک
جوابش داد آن مرد گرامی
که این مردیست اندر ناتمامی
بدان درگه که روی آورده بودست
مگر دعویِ دانش کرده بودست
کنون چون گشت جهل خود عیانش
عَرق می‌ ریزد ازتشویر جانش
میان خجلت و تشویر ماندست
وزان تحصیل در تقصیر ماندست
بر آن دَر حلقه چون هفت آسمان زد
زِ دانش لاف آنجـا کی توان زد