به سر عقل آمدن سرمایه داری

از متن کتاب:
یکی از عوامل تشدید انقلاب طبقه پرولتر اصل دیالکتیکی : " تبدیل کمیت به کیفیت " است . تبدیل کمیت به کیفیت یک قانون جامعه شناسی است . یک قانون اجتماعی است که ما خودمان آن را حفظ میکنیم مثلا یک شعری را وقتی شما تک تک بخوانید احساساتی نمیشوید ، دچار هیجان نمیشوید ، اما اگر دسته جمعی نشسته باشید و یکی آن شعر را بخواند یک حالت هیجانی بسیار غیر عادی در شما به وجود می آید ، یک حالتی خاص ، اینجا چه چیز اضافه شده است ؟ کیفیت اافه شده است . یعنی به جای اینکه دو نفر ، سه نفر که نشسته بودند و همین شعر را با همین کیفیت میخواندند حالا یک جمعی نشسته اند . مثلا شعری را که 5 یا 6 نفر آنرا میخوانند آن حالت و آن احساس را ایجاد نمیکند که هنگامیکه همین شعر را با همین مضمون توسط 500،2000 یا 5000 نفر از همین افراد خوانده میشود . یعنی کمیت که اضافه میشود تبدیل به کیفیت میگردد. یعنی یک حالت احساسی ، فکری و یک حالت شور و هیجان و تصمیم و حتی انعکاس به دیگری در تفکر ایجاد میکند و اینجاست که کمیت به کیفیت تبدیل میشود . در نظام طبقاتی هم همینجوری میباشد . یکی از عللی که مارکسیسم در قرن نوزدهم میگفت که طبقه دهقان نمیتواند طبقه انقلابی و آگاه باشد و خود آگاهی طبقاتی در آن بوجود نمی آید یا دیر به وجود میآید ، و طبقه کارگر است که باید او را بیدار کند ، رهبری کند و خود آگاهی طبقاتی به او بدهد ، مساله کمیت است مساله عدم فشردگی دهقان در محل کارش میباشد ، در یک صحرای بزرگ به فاصله 100 متر 200متر ، 1 یا 2 کیلومتر دهقان ها پراکنده هستند و مشغول به کار ، ولی در نظام صنعتی کارگر ها فشرده اند ، پهلوی هم کار میکنند ، دست به دست ، در یک محیط 500 متری 600 متری گاه 1000 تا 2000 کارگر کار میکنند و منزلهای آنان هم معمولا نزدیک به هم هست : یک محیط کارگری است نزدیک به همان محیط صنعتی که در آنجا با هم زند گی میکنند . بنابر این در نظام صنعتی ( سرمایه داری ) ، کارگر ، _ کارگر به معنای اعم یعنی کسی که کار میکند ، طبقه استثمار شده _ فشرده است . در نظام فئودالیته طبقه کارگر _ کارکن _که دهقان است پراکنده است . این فشردگی که رو به افزایش میرود ، یعنی نظام صنعتی و سرمایه داری صنعتی که رشد میکند ، نظام زراعی و فئودالیته را عقب میزند ، باعث میشود که نیروهای کار فشرده تر بشوند...