مثل ماه شب چهارده

کتاب "مثل ماه شب چهارده من" ماجرای معلم کاریکاتوری است که فصل تابستان در فرهنگسرای محله قدیمی یک شهر حضور بهم رسانیده و قصد دارد، تکنیک کاریکاتور را به دانش آموزان یاد بدهد. او ابتدا به دانش آموزان پیشنهاد می کند، سوژه هایشان را از مردان و زنان پیر محله انتخاب کنند برای اینکار هم دلیل می آورد:
( اول باید از پیرها شروع کنید ، چون پیرها کاریکاتور جوانی شان هستند. پیرزن ها و پیرمردها هی دماغشان ، بزرگ و بزرگتر می شود، می افتد، روی لب بالا، نوکش تیز می شود خم می شود، عین نوک عقاب یا نوک جغد)
دانش آموزان برای یافتن سوژه سراغ مردان و زنان پیر محله می روند خیره شدن مداوم به خطوط چهره پیران با اعتراض آنها مواجه می شوند. مردان و زنان پیر وقتی تصویر کاریکاتوری خویش را می بینند آن را اهانت تلقی کرده و به فرهنگسرا، خانه قدیمی خلیل زاده، هجوم آورده و معلم را تحت مواخذه قرار می دهند و نهایت فرهنگسرا تعطیل می شود. کلاس در خانه یکی از دانش آموزان برگزار می شود. سوژه ها به طرف اعضای خانواده دانش آموزان سوق داده می شود. پدران وقتی تصویر کاریکاتورشان را می بینند فرزندان را از خانه بیرون می کنند مادران وقتی کاریکاتورشان را، با دماغ های برآمده و چشم های وغ کرده شان می بینند آنها را عاق می کنند و.... نهایتا به دلیل حساسیت آدمها خود معلم سوژه کاریکاتور می شود. دانش آموزان تمامی حالات او را در کلاس کاریکاتور می کنند ابروان شاخکی اش به هنگام اخم کردن دندانهای بدترکیبش به هنگام خندیدن و..... که حتی خود معلم با دیدن کاریکاتورش کمی ناراحت می شود و حتی اعضای خانواده اش از جمله همسر و مادر و فرزندش نیز ناراحت می شوند و بی ادبی شاگردان را بر نمی تابند...