گالیله
نویسنده:
استیلمن دریک
مترجم:
محمدرضا بهاری
امتیاز دهید
استیلمن دریک، با تعبیر جدید و حیرتآوری از مدارک موجود، این فرضیه را مطرح میکند که محاکمه و محکومیت گالیله در دادگاه تفتیش عقاید، علتش بیاعتنایی او به مسیحیت و مخالفتش با مقامات کلیسا نبود، دشمنی و کینهجویی فیلسوفان زمانهاش بود. دریک مولف کتاب «گالیله» با نقل استدلالهای بسیار صریح و روشن خود گالیله نشان میدهد که روش علمی او، جستجوی قوانین حاکم بر پدیدهها چقدر با نگرش ارسطویی این فیلسوفان که دنبال علتهای امور میگشتند، مغایر بوده است. روش گالیله در شکلگیری فیزیک امروزی اهمیت اساسی داشت و همانی بود مه موجب شد علم و فلسفه سرانجام راههایشان را از هم جدا کنند.
فهرست مطالب:
پیشگفتار
مقدمه
پیشینه
سالهای جوانی
درگیری با فیلسوفان
ستیز با منجمان و متکلمان
گفت و گو و دادگاه تفتیش عقاید
سالهای آخر
برای مطالعه بیشتر
نمایه
بیشتر
فهرست مطالب:
پیشگفتار
مقدمه
پیشینه
سالهای جوانی
درگیری با فیلسوفان
ستیز با منجمان و متکلمان
گفت و گو و دادگاه تفتیش عقاید
سالهای آخر
برای مطالعه بیشتر
نمایه
دیدگاههای کتاب الکترونیکی گالیله
گالیله، گیج و مبهوت از این داوری که نه به فوریت و نه به قاطعیت آن فکر کرده بود، بیاندک اعتراضی برگه را امضاء میکند. آنگاه آهسته دادگاه را ترک میگوید؛ خمیده، لرزان، درهم تکیده با غروری درهم شکسته، غروری افتخارآمیز که به او اجازه داده بود که از سی سال پیش بر ایتالیا، روشنفکری مسلط باشد.
بعدها خبردار میشود که برادرزادهی پاپ در زمرهی سه کاردینالی بوده است که با حکم مجازات او مخالفت کرده بود؛ ولی در این لحظه او درهم شکسته بود، یعنی پاپ اروین هشتم، دست رد به سینهاش زده بود، همان پاپی که گالیله تصور میکرد میتواند بیپروای کیفر، وی را به چالش بخواند.
محکوم به خانهنشینی در همان حال که با گامهایی کند و آهسته، به خانهاش در فلورانس باز میگشت، خبر به سرعت برق و باد در اروپا منتشر شد. دکارت، وحشتزده انتشار کتابش را که به توضیح جهان، اختصاص داده بود، به حال تعلیق درآورد؛ پروتستانها شادمان به دانشمندان خویش حق گفتن و نوشتن را ارزانی داشتند و نوشتههای محترمترین اینان یعنی کپلر ریاضیدان امپراتوری را، که به سال ۱۶۳۰ درگذشته بود، از نو قرین شرف و افتخار ساختند.
گالیله این دانشمند محترم و مورد ستایش، در ظرف یک روز، به شهیدی بدل شد. او به افسانهی قرون و اعصار پای نهاد، برافراشته بهسان نماد جاودانهی راستی در برابر تفرعن، نماد آزادی اندیشه در برابر سانسور، نماد دانش درخشان در برابر باورهای تاریک. دادرسی وی، بهسان نمونهای، مُهر و نشان عدم تساهل و تاریکاندیشی را برای همیشه بر پیشانی کلیسای مقدس کاتولیک کوبیده است.