بشریت و حاکمیت ها

حقوق بشر از بارزترین مسائل معاصر به شمار می رود و توانسته است مفهوم سنتی حاکمیت را دگرگون کند تا به تحولاتی که انسان در عرصه ی زندگی در جهان شاهد آن می باشد، پاسخ دهد و مفهوم نسبی از حاکمیت را به اثبات برساند. علی رغم تأکید بند یک ماده 2 منشور ملل متحد بر تساوی حاکمیت دولت ها، ولی به علت تغییر و تحولات جهان نوین و تمرکز آن بر حقوق بشر، حاکمیت دولت ها بعد از جنگ جهانی دوم دستخوش تغییر شده است، حاکمیت دیگر آن فضای بسته گذشته نیست و به عنوان قدرت مطلقه هر دولتی به شمار نمی آید.

از متن کتاب:
آیا هنوز بدتر از این در انتظار ماست؟ آیا کل جوامع بشری در مارپیچی از سیر نزولی گیر کرده است که پایانی بر آن متصور نیست و کسی نمی تواند آن را متوقف کند؟ حقیقت این است که تجزیه و تحلیل آن چه هست، پیش بینی آن چه خواهد بود، اعلام آن چه باید باشد انسان را سخت نسبت به سرنوشت جامعه جهانی دچار نا امیدی می کند. اگر این یا آن عمل مجدانه ظاهرا اجازه می دهد برای مشکل کم و بیش محدودی راه حل مثبتی پیدا شود، برعکس یک نظام جهانی برخوردار از چنان هماهنگی و تعادلی که بتواند بی آن که مسئله ای را به نحو خطرناکی بی جواب بگذارد به رفع مشکلات زمان ما بپردازد فعلا وجود ندارد.