زبان رمزی قصه های پریوار

نویسنده در این کتاب در پی آن است تا روش جذاب‌تری در تفسیر قصه‌های پریوار که نه‌تنها برای ما ناآشنا نیست، بلکه در فرهنگ‌مان پیشینه‌ای بس کهن، دارد، شناسایی کند و آن شیوه، تفسیر قصه دست‌کم از سه منظور یا بازنمودن سه لایه مختلف آن است که به‌تدریج عمیق‌تر می‌شوند. نویسنده ما را از توقف در سطح و ظاهر کلام منصرف می‌دارد و دعوت می‌کند که ورای ظاهر اشخاص قصه، به اعتقاد وی، ظاهر قصه متضمن نوعی استعاره و تمثیل رمزی مستور است که بطن مستور یا سر قصه محسوب می‌شود. پس قالب قصه، ظرف معنی است یا همچنان‌که مولانا گفته، قصه همچون پیمانه‌ای است و سر باطنی بسان دانه‌ای که درون ظرف می‌گنجد و بنابراین آنچه اهمیت دارد، دانه معنی است نه پیمانه صورت.