سخن سنجی

*شیراز* هر باغبان که گل به سوی برزن آورد / شیراز را دوباره به یاد من آورد/ آن‌جا که گر به شاخ گلی آرزوت هست / گل‌چین به پیشگاه تو یک خرمن آورد/ نازم هوای فارس که از اعتدال آن / بادام‌ بن شکوفه مه بهمن آورد /نوروز ماه، فاخته و عندلیب را / در بوستان، نواگر و بربط‌زن آورد/ ابر هزار پاره بگیرد ستیغ کوه / چون لشکری که رو به سوی دشمن آورد /من در کنار باغ کنم ساعتی درنگ / تا دل ‌نواز من خبر از گلشن آورد /آید دوان ، دوان و نهد بر کنار من / آن نرگس و بنفشه که در دامن آورد/ ساقی که میر مجلس انس است پیش ما / چون روز تیره گشت مه روشن آورد/ مردی گریز پایم و دور از دیار خویش / زان اندهم زمانه به پاداشن آورد /از شهرمن هر آنکه رساند خبر مرا / زی گیو گوئیا خبر از بیژن آورد/ لطفعلی صورتگر

هفته‌ی پیش یک کتاب ادبی می‌خواندم که مؤلف به کرات در پانوشت متن به این کتاب ارجاع داده بود. در فضای مجازی جستجو کردم و نیافتم. الآن که این کتاب ارزشمند را در اینجا دیدم خیلی خوشحال شدم. از دوست عزیز و دانشورم پورفر عزیز بخاطر آپلود این کتاب با این کیفیت عالی تشکر می‌کنم.