اسرار تمدن چین باستان

از پیشگفتار کتاب:
سرزمین کهنسال چین، جزو وسیع‌ترین ممالک جهان است. جمعیت آن در حدود یک چهارم جمعیت کل دنیا است و بلندترین کوه‌ها، وسیع‌ترین بیابان‌ها و پهناورترین اقیانوس‌ها آن را احاطه کرده‌اند. با این‌که از دیرباز مورّخان چینی، همة وقایع را ثبت کرده‌اند، محققین امروزی، گزارش‌ها و آثاری را که پیش از 766 قبل از میلاد به رشته تحریر درآمده است را در خور اعتماد نمی‌دانند، زیرا وقایع‌نگاران چینی چندان در قید و بند ذکر حقایق نبودند، بلکه به فراخور ذوق و سلیقة خود، مطالب و داستان‌های افسانه‌ای بر تاریخ این مملکت افزوده‌اند. بنابر یکی از داستان‌های کهن چینی، آدم نخستین پس از آن‌که 18 هزار سال رنج کشید، توانست به گیتی شکل ببخشد. او در حالی که کار می‌کرد از نفسش ابر و باد، از آوازش تندر، از رگ‌هایش رودخانه‌ها، از موهایش سبزه و درخت، از استخوانش فلزات و از عرقش باران پدید آمد و از حشراتی که بر بدنش نشسته بودند، نوع انسان زاده شد. نخستین شاهان چین هر یک هزاران سال سلطنت کردند و خاقان‌های چین تقریباً از 3000 سال قبل از میلاد، به تدریج راه و رسم زندگی را به مردم آموختند.
پیش از آن‌که چینیان با تمدن غرب و خاورمیانه آشنا شوند، مردم آن نواحی را وحشی می‌شمردند. آن‌ها حتی تا سال 1860 در همة اسناد رسمی به جای کلمة بیگانه واژة بربرها را استفاده می‌کردند و خود را برگزیدة اقوام جهان می‌شمردند. با وجود این خود همواره درگیر هرج و مرج سیاسی، فقر، سیل، خشکسالی، جادوگری، تولید مثل بی‌بند و بار و ... بودند، اما در پس این پردة تاریک، یکی از کهن‌ترین تمدن‌های زندة جهان وجود داشت. سنت شعر آن‌ها به 1700 سال پیش از میلاد می‌رسد. فلسفه کهنسال چینی گرچه با خیال، آمیخته است و از دید فیلسوفان غربی ژرف و دست‌نیافتنی است، باز حرف‌هایی برای گفتن دارد...