تحقیقی در تاریخ و عقاید شیخی گری، بابی گری، بهائیگری و کسروی گرایی

نویسنده ی کتاب مطالب کتابش را در چهار بخش سامان داده است. بخش نخست: «تاریخ و فلسفه ی مذهب شیخیه» که صفحات ۲۰ الی ۶۷ را در بر میگیرد. بخش دوم: (تاریخ و فلسفه ی آئین بابیه «بابی گری») این قسمت از کتاب که یکی از دو قسمت مهم این کتاب را تشکیل داده از صفحه ۶۹ شروع شده است و تا صفحه ۱۶۲ را شامل می شود. بخش سوم: (تاریخ و فلسفه ی آیین بهاء « بهائی گری») این بخش از کتاب از صفحه ۱۶۳ شروع و تا صفحه ۲۵۵ ادامه می یابد. بخش چهارم: « کسروی گرایی» که بخش پایانی کتاب را در بردارد و صحبت از افکار و خصوصیات مکتب اجتماعی- مذهبی کسروی می کند و شامل صفحات ۲۵۹ الی ۲۸۲ می باشد. وی پایان کتاب را نیز با ذکر فهرست منابع و فهرست مطالب به پایان می برد. مولف در این کتاب بر این مبنای جامعه شناسی که : «یک قانون کلی در همه ی ادیان بوده و هست، که ادیان و عقاید ملل از یکدیگر سود جسته و متاثر شده و از ادیان و عقاید سابق تر از خود ریشه گرفته و نشات یافته اند چه دینهای قدیمی و چه دینها و مذهبهای نو ظهور» شیوه ی تحقیق کار خود را دین شناسی تطبیقی میان مذاهب شیخی، بابی و بهائی معرّفی نموده است.
دکتر یوسف فضایی در این کتاب بر آن بوده که در هر بخش از منابع پیشوایان همان مذهب سخن آورد تا قضاوت بی جایی نسبت به آنها نداشته باشد. وی در همین رابطه در مقدمه چاپ دوم می گوید: به هر منوال، منابع کار و مبنای تحقیق ما در این کتاب، بیشتر نوشته ها و گفته های خود پیشوایان شیخی گری، بابی گری، و بهائی گری است؛ و تا توانسته ایم از گفته ها و نوشته های دشمنان آنها صرف نظر کرده و به طور مستقیم، نوشته های پیشوایان آن مذاهب را منبع قرار داده ایم؛ ولی دست یافتن به منابع اصلی و کتابهای سید علی محمد باب و بهاالله پیشوایان و شارعان آئین های باب و بهاء کاری بود بس دشوار؛ چه آنکه بابیان و بهائیان این نوع کتابها را به علل مذهبی در دست رس همگان قرار نمی دهند، از این رو، باید در بدست آوردن آن کتابها به لطایف الحیل متوسّل شد و ما هم به چنین وسایلی متوسّل شده ایم.