بانوان واژون بخت

کتاب «بانوان واژون‌بخت» تصنیف حسینعلی‌خان گلشن اصفهانی اثری است که حدود سال ۱۳۰۹ شمسی در اصفهان منتشر شده و ناشر آن روزنامه اخگر بوده است. حسینعلی‌خان گلشن از نویسندگان و روزنامه‌نگاران دوره قاجار و پهلوی اول بود که آثار متعددی در حوزه‌های اجتماعی و ادبی به نگارش درآورد. کتاب نگاهی انتقادی به وضعیت اجتماعی زنان در آن دوره دارد و عنوان «واژون‌بخت» (واژگون‌بخت) اشاره‌ای به شرایط دشوار یا نابسامان بانوان دارد. این کتاب از آثار کمتر شناخته‌شده در حوزه ادبیات مطبوعاتی و اجتماعی دوره پهلوی اول به شمار می‌آید و برای دسترسی به آن نیاز به مراجعه به کتابخانه‌های ملی یا آرشیو مطبوعات قدیمی وجود دارد.

از متن کتاب:
در اواخر پاییز سال ۱۳۳۴ هجری، شبی در یکی از محافل عیش و طرب که گروهی از جوانان دست افشان و پایکوبان برخی مست باده غرور و برخی مست باده انگور بودند، یکی از حضار که از نئشه شراب سرشار بود برپای خاست و گفت رفقا بیایید هر یک از ما آنچه از گزارشات دوره حیات خود بیاد داریم بر زبان آریم و از ذکر پاره ای قسمتها ولو آنکه شرم آور باشد اندیشه نکنیم. دیگری گفت چه حاجت برای گفتار پاره ترهات اوقات عزیز خویش را تلف کنیم. یکی دیگر گفت چه ضرر دارد این خود نوعی از لذائذ و تفریحات است. خاصه وقتیکه سرگذشت بعضیها آمیخته به معاشقه نیز باشد. سایرین همصدا گفتند آری آری باید فردا فرد و تابع ماضیه زندگانی خود را بی کم و کاست اظهار داریم...