نیما یوشیج: زندگانی و آثار او
نویسنده:
ابوالقاسم جنتی عطائی
درباره:
نیما یوشیج
امتیاز دهید
ابوالقاسم جنّتیعطائی، نمایشنامـهنویـس و از پیشکسوتان تحقیق درباره نمایش و ادبیات تطبیقی در ایران بود.
جنّتیعطائی از دوستان نزدیک نیمایوشیج بود و آثاری نیز در معرفی زندگی و شعر نیما نوشت، از آن جمله است کتاب نیما: زندگی و آثار او که آن را در ۱۳۳۴ ش، به مناسبت شصت سالگی نیما، تدوین کرد. مهمترین کتاب جنّتیعطائی، بنیاد نمایش در ایران است که در این باره یکی از کتابهای مرجع بهشمار میآید.
یادداشت نیما یوشیج بر این کتاب:
آقای جنتی
مطالب شما را خواندم. وقتی که من در دل کوهها بودم شما درباره من اینطور زحمت کشیده اید. لازم است این نکته را یادآور شده باشم، نکته بسیار ساده و عین حال دقیق است. ما خودمان متوجه خیلی جزئیات در خودمان نیستیم. اگر هر روز هم در آینه به روی مبارک خود نگاه کنیم، کسانیکه ناگهان با ما برخورد میکنند، بهتر از ما متوجه لاغری یا شکستگی ما می شوند. به هر اندازه که ما بر خود میحط بوده قادر به بعضی تحقیقات روحی در خود باشیم. علتش همان استغراق ما، در خود ماست. عینا این حقیقت در رشته های هنری روشن می شود. بدین جهت من از مطالبی که دیگران درباره من می نویسند کیف می برم. بعکسِ دیگران حتی از بدگویی بدگویان خود این لذت را از دست نمیدهم. در مدت سی چهل سال عمر هنری خود من همیشه همین اخلاق را داشته ام. خواندن این مطالب که راجع به من بود همین لذت را داشت. صفای این تماشا شاید از صفای وضع صفحات و خطوط هم برای من بیشتر و موفورتر بود. محض یادگار نوشتم.
ارادتمند
نیما یوشیج - آبان 1334
بیشتر
جنّتیعطائی از دوستان نزدیک نیمایوشیج بود و آثاری نیز در معرفی زندگی و شعر نیما نوشت، از آن جمله است کتاب نیما: زندگی و آثار او که آن را در ۱۳۳۴ ش، به مناسبت شصت سالگی نیما، تدوین کرد. مهمترین کتاب جنّتیعطائی، بنیاد نمایش در ایران است که در این باره یکی از کتابهای مرجع بهشمار میآید.
یادداشت نیما یوشیج بر این کتاب:
آقای جنتی
مطالب شما را خواندم. وقتی که من در دل کوهها بودم شما درباره من اینطور زحمت کشیده اید. لازم است این نکته را یادآور شده باشم، نکته بسیار ساده و عین حال دقیق است. ما خودمان متوجه خیلی جزئیات در خودمان نیستیم. اگر هر روز هم در آینه به روی مبارک خود نگاه کنیم، کسانیکه ناگهان با ما برخورد میکنند، بهتر از ما متوجه لاغری یا شکستگی ما می شوند. به هر اندازه که ما بر خود میحط بوده قادر به بعضی تحقیقات روحی در خود باشیم. علتش همان استغراق ما، در خود ماست. عینا این حقیقت در رشته های هنری روشن می شود. بدین جهت من از مطالبی که دیگران درباره من می نویسند کیف می برم. بعکسِ دیگران حتی از بدگویی بدگویان خود این لذت را از دست نمیدهم. در مدت سی چهل سال عمر هنری خود من همیشه همین اخلاق را داشته ام. خواندن این مطالب که راجع به من بود همین لذت را داشت. صفای این تماشا شاید از صفای وضع صفحات و خطوط هم برای من بیشتر و موفورتر بود. محض یادگار نوشتم.
ارادتمند
نیما یوشیج - آبان 1334
آپلود شده توسط:
hanieh
1397/01/10
دیدگاههای کتاب الکترونیکی نیما یوشیج: زندگانی و آثار او
بدون تردید
در ادبیات معاصر ایران سروده های بسیار زیبایی هست و با توجه به ضرورت تحولات ادبی و از همه مهمتر شرایط و تحولات فرهنگی و اجتماعی
تغییرات و انقلاب ادبی احساس می گردید.
اما اگر « نیما یوشیج » احساس می کرد که ادبیات ایران دچار این انحطاط می شود هیچگاه اقدام به این کار نمی کرد
هرچند در گفتگوی دوستانه ای که استاد شهریار با او کرده است « نیما » به این مسئله یا « problem » اشاره کرده و اعتراف کرده که
اگر می دانستم چنین اتفاقی می افتد دست به این کار نمی زدم !!!
این در حالیست که سروده های دوره ی اول و حتی تا اندازهای دوران دوم تحول و تطور شعر معاصر بسیار قوی تر ، فخیم تر ، قابل قبول تر و قابل دفاع تر از
سیل هنگفت گفته های دوران پسین ، بویژه گفته های ۲۰ سال اخیر است .
به همین خاطر است که بسیاری از شاعران و سرایندگان معاصر به « شعر کلاسیک » روی آورده و یا روی می آورند.!!
داروگ!
کی می رسد باران؟!