پیرمرد و دریا

رمان پیرمرد و دریا نوشته ارنست همینگوی، یکی از ماندگارترین آثار ادبی قرن بیستم است؛ داستانی موجز اما عمیق که در دل خود حماسه‌ای انسانی از مبارزه، شرافت، تنهایی و امید را روایت می‌کند. این اثر، روایت زندگی سانتیاگو، یک ماهی‌گیر پیر کوبایی است که پس از ۸۴ روز ناکامی در صید ماهی، تصمیم می‌گیرد به دل دریای آزاد بزند و با سرسختی بی‌نظیر، در دل طوفان و خستگی، با یک ماهی مارلین عظیم‌الجثه وارد نبردی نفس‌گیر شود؛ نبردی که از محدوده یک مبارزه جسمی فراتر می‌رود و به تقابل انسان با سرنوشت، طبیعت، پیری و غرور تبدیل می‌شود.
همینگوی با نثری ساده، روان و در عین حال عمیق، جهانی را خلق می‌کند که در آن سکوت، آب، نور، خون و باد، همگی نقش دارند. سانتیاگو، شخصیتی است که در اوج شکست، کرامت انسانی‌اش را حفظ می‌کند؛ او به دنیا ثابت می‌کند که ممکن است انسان را شکست داد، اما نمی‌توان او را درهم شکست. پیرمرد و دریا فقط داستان صید یک ماهی نیست، بلکه حدیث ایستادگی روح انسان در برابر جریان بی‌رحم زندگی است.
این رمان، که برای همینگوی جایزه پولیتزر را در سال ۱۹۵۳ و بعدها جایزه نوبل ادبیات را در ۱۹۵۴ به ارمغان آورد، نمونه‌ای درخشان از هنر «کوه یخی» در نوشتار است؛ سبک خاصی که در آن نویسنده تنها بخشی از واقعیت را آشکار می‌کند و عمق معانی را در زیر سطح روایت پنهان می‌سازد. پیرمرد و دریا کتابی است که خواننده را در چند صفحه، به سفری درونی می‌برد که تا مدت‌ها در ذهن و قلبش باقی می‌ماند.