مسائل کلیدی فلسفه

هدف از نوشتن این کتاب کمک به کسانی است که می خواهند با پنج حوزه مهم در فلسفه ی غرب آشنا شوند. در پایان کتاب هم اصطلاح نامه واژه های کلیدی فلسفی به علاوه پیشنهادهایی برای مطالعه فلسفی به چشم می خورد.
فَلسَفه (خِرَددوستی) مطالعهٔ مسائلی کلی و اساسی، دربارهٔ موضوعاتی همچون هستی، واقعیت، آگاهی، ارزش، خِرَد، ذهن و زبان است. تفاوت فلسفه با دیگر راه های پرداختن به چنین مسائلی، رویکرد نقّادانه و معمولاً سازمان یافتهٔ فلسفه و تکیه آن بر استدلال های عقلانی و منطقی است. در تعابیر غیرتخصصی به طور گسترده تر فلسفه به بنیادی ترین عقاید، مفاهیم و رویکردهای یک فرد یا گروه اشاره دارد.
واژه فلسفه ریشه در کلمه یونانی آرخه به معنی بذر دارد. در واقع فلسفه به دنبال کشف ماده المواد عالم است که جهان هستی از چه چیز به وجود آمده است. همچنین واژهٔ فلسفه به معنای دوستداری خِرَد نیز هست و ریشهٔ یونانی دارد که سپس به عربی و فارسی راه یافته است. مشهور است که نخستین بار سقراط واژه مذکور را به کار برده است؛ زمانی که از او پرسیدند: «آیا تو فردی خِرَدمند هستی؟» وی پاسخ داد: «نه، اما خِرَددوست هستم.».
اگرچه فلسفه پژوهشی تخصصی است؛ اما ریشه اش در نیازهای مشترک مردمی است که هرچند فیلسوف نیستند، به این نیازها آگاهند.
لازمه ی فیلسوف بودن این است که متن فلسفی را طوری نخوانیم که گویی به حدی موثق است که جز پذیرفتن آن کار دیگری برای مان نمانده است، بلکه باید آن را یکی از طرف های گفت وگویی محسوب کنیم که خود ما نیز در آن شریک ایم. باید موضوع را نقادانه بخوانیم، البته نقدی که سازنده است. باید بین جست وجوی نادرستی های استدلال و جست وجوی حقایق و بصیرت های موجود در استدلال توازن برقرار کنیم.
مهم است که از آن چه در صفحه ی پیش روی تان نوشته شده فراتر بروید. باید بکوشید انگیزه ی پس پشت استدلال ها را پیدا کنید. اگر مقدماتی در پس استدلال ها وجود دارد اما بیان نشده است، آن ها را بیابید و ببینید چگونه می توانید استدلال را به پیش ببرید. هر متنی که می خوانیم تقریباً همیشه آغاز یک پژوهش است نه پایانش.