شهریارنامه

حکیم ابوعمر بهاءالدین عثمان بن عمر مختاری غزنوی از گویندگان و حماسه‌سرایان زبردست نیمه آخر سده یازدهم و نخستین نیمه سده دوازدهم میلادی است. تولد او را بین سال‌های ۱۰۶۵ ۱۰۷۷ و مرگ او را بین سال‌های ۱۱۱۸ ۱۱۵۴ ذکر کرده‌اند. مختاری در سرودن غزل و قصیده و رباعی و قطعه و ترکیبات و مثنوی استاد بوده است؛ ولی بیشتر به قصیده‌سرایی و مثنوی‌گویی گرایش نموده و در میراث ادبی وی قصاید و مثنویاتش بر دیگر انواع شعر وی برتری دارد. مثنوی «شهریارنامه» و «هنرنامه یمینی» که روی هم قسمت اعظم سروده‌های وی را شکل می‌دهند به حماسه‌های ملی اختصاص داده و داد سخنوری را داده است.