رحیق التحقیق به انضمام دیگر اشعار او

فخرالدین مبارک‌شاه مرورودی شاعری است خراسانی که در قرن ششم در فیروزکوه پایتخت سلاطین غوری می‌زیسته و اشعاری پراکنده و یک مثنوی کامل به نام «رحیق التحقیق» از او به جا مانده است. این مثنوی اثری است عرفانی، متأثر از تفکر نوافلاطونی که در سال 584 سروده شده است. داستان اصلی این مثنوی یکی از داستان‌های زبان حالی مهم در تاریخ ادبیات کلاسیک فارسی است که در این کتاب متن کامل این مثنوی تصحیح و چاپ شده است. در آخرین بخش کتاب هم اشعار پراکنده مبارک‌شاه از منابع مختلف گردآوری شده و آورده شده است.