بررسی روند همگرایی در اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا به عنوان موفق ترین الگوی همگرایی منطقه ای، یکی از بازیگران اصلی در نظام جهانی و منادی ظهور ایالات متحده اروپا در آینده است. ظهور این اتحادیه یکی از حوادث تعیین کننده در قرن بیستم بود و موجب تحولات
عمده ای در روابط بین الملل در قرن بیست و یکم شده و خواهد شد. این اتحادیه که در پاسخ به شرایط خاص پس از جنگ جهانی دوم و از مرکزیت افتادن این قاره و تضعیف قدرت های اروپایی در عرصه جهانی به وجود آمد امروزه با 28 کشور عضو و جمعیتی در حدد 500 میلیون نفر، سومین گروهبندی جمعیتی بزرگ جهان را تشکیل می دهد که با برخورداری از یک چهارم ثروت و درآمد جهانی، یکی از بزرگترین قطب های تجاری و از مراکز شاخص صنعتی، فناوری، سرمایه گذاری، مالی و اعتباری نظام بین الملل به شمار می آید. همچنین این اتحادیه در نهادهای مهم بین المللی همچون شورای امینت سازمان ملل و گروه 8 کشور صنعتی نیز نقشی مهم و اثرگذار را داراست.
با توجه به نقش مهم و اثرگذار این اتحادیه در عرصه جهانی، بررسی فرایندی که باعث شد اروپاییان بار دیگر قدرت و شکوه گذشته خود را بازیابند، برای جامعه علمی ما اهمیت ویژه ای دارد. از این رو، این کتاب تلاش کرده تا با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی و استفاده از چهارچوب نظری مناسب، روند همگرایی در میان دولت های اروپایی را تجزیه و تحلیل کند.