دیوان اشعار عبدالحسین مؤید متخلص به صابر
نویسنده:
عبدالحسین موید
امتیاز دهید
به کوشش: اسمعیل مؤید
از عبدالحسین مؤید که در شعر صابر تخلص می کرد، اطلاع چندانی در دست نیست. در مقدمه کتاب حاضر که به همت و گزینش برادر آن مرحوم گردآوری گردیده، از کسالت و ضعف جسمانی ممتد شاعر سخن رفته است. عبدالحسین مؤید با وجود بیماری از طلب حقیقت غافل نبود و مطالعه تسلی بخش موقت آلام جسمانیش بود. دیوان پیش رو عصاره ای از تجربیات عبدالحسین مؤید است که طی سال های 1304 تا 1340 و با مضامین متنوع سروده شده است. این اشعار در قالب های غزل، قصیده، رباعی، قطعه و مخمس می باشند. بخشی از این دیوان به داستان واقعی و منظوم بهروز در ده فصل اختصاص یافته که نگارش آن در سال 1321 به پایان رسیده است.
بیشتر
از عبدالحسین مؤید که در شعر صابر تخلص می کرد، اطلاع چندانی در دست نیست. در مقدمه کتاب حاضر که به همت و گزینش برادر آن مرحوم گردآوری گردیده، از کسالت و ضعف جسمانی ممتد شاعر سخن رفته است. عبدالحسین مؤید با وجود بیماری از طلب حقیقت غافل نبود و مطالعه تسلی بخش موقت آلام جسمانیش بود. دیوان پیش رو عصاره ای از تجربیات عبدالحسین مؤید است که طی سال های 1304 تا 1340 و با مضامین متنوع سروده شده است. این اشعار در قالب های غزل، قصیده، رباعی، قطعه و مخمس می باشند. بخشی از این دیوان به داستان واقعی و منظوم بهروز در ده فصل اختصاص یافته که نگارش آن در سال 1321 به پایان رسیده است.
آپلود شده توسط:
morad850
1396/03/21
دیدگاههای کتاب الکترونیکی دیوان اشعار عبدالحسین مؤید متخلص به صابر