دیوان پریش شهرضائی

به کوشش: حسین الهی قمشه‌ای

بهرام سیاره ( 1323 – 1390 شمسی ) متخلص به پریش شهرضائی فرزند قاسم متخلص به آشفته بود که سرودن شعر را به صورت رسمی در 40 سالگی آغاز کرد. درونمایه سخن پریش از دل برخاسته و بر دل می ‌نشیند. پریش در سرودن اشعار فولکلور با تعابیر ساده در بیان مشکلات مردم چیره‌ دست بود. در اشعار او مضامین اخلاقی، اجتماعی و تعهد به مردم بیش از همه دیده می‌شود و از همین روست که محبوبیت دارد. دیوان پیش رو که با مقدمه ای از حسین الهی قمشه ای زینت یافته است، دربرگیرنده طبع آزمایی های شاعر در قالب غزل، مثنوی، دوبیتی، قطعه و ... است که در سال 1372 توسط انتشارات روزنه در دسترس علاقمندان قرار گرفت.
اشعار ایشان در سبک نو چنان به روح و روان مخاطب تاثیر میگذاشت که تا چندی پیش بیتی از ایشان را با نام صائب منتشر میکردند که با تذکر استاد سعید بیابانکی این بیت به نام ایشان منتشر شد... بیت چنین است: آن نخل نا خلف که قفس شد ز ما نبود... مارا زمانه چون شکند ساز میکند