طرب المجالس

به نقل از کتاب مستطاب " طرب المجالس ":
دنیا که حقیقتش مَجاز است
دیوانه پَرست و دون نواز است
در دیده ی اعتبار خوابی است
بر رَهگُذرش همان سَرابی است
بی پا و سر هزار در پیش
سرِ رشته یکی، هزار سَر بیش
کوته نظری، دراز دستی
دانا خِرِفی به هوش مَستی
بِکُشَد به جفا و سوک دارد
گردن زَنَد و قَفا نَخارد
او رنگرزی است پیشِ این در
گردون خُمِ نیل او است بِنگَر
این طرفه که یک خُم است و صد رنگ
یک لَعب و هزار گونه نیرنگ
ایمن منشین زِ گرم و سردش
مشغول مَشو به سُرخ و زردش
معنی بعضی از واژه هایِ ابیات فوق، برای دوستانی که ممکن است با ادبیات قدیم آشنا نباشند؛
مَجاز: زودگذر. دون: پَست,خوار. سَراب: تصویر و تصوُّری خیالی و موهوم. خِرِف: حواس پرت. قَفا: پُشتِ سر. گردون خُمِ نیل: آسمان آبی. طُرفِه: چیز عجیب و شگفت آور, حقه باز. لَعب: بازی