مقالات محمود طرزی

به کوشش: عبدالغفور روان فرهادی

محمود طرزی (1244-1312) روزنامه‌ نگار، سیاست ‌مدار و روشنفکر افغان است که در عهد پادشاهی عبدالرحمن‌خان، همراه با خانواده، به قلمرو ترکیه عثمانی تبعید شد. آنها پس از توقف کوتاهی در کراچی، به بغداد و پس از آن به دمشق مهاجرت و همانجا ساکن شدند. طرزی دو زبان عربی و ترکی را آموخت و بر زبان‌های آلمانی، فرانسوی و انگلیسی نیز در حد ترجمه تسلط پیدا کرد. آشنایی و دوستی با سید جمال ‌الدین اسدآبادی موجب شد طرزی تحت تاثیر افکار و عقاید او در مورد نوگرایی در اسلام قرار گیرد. با تغییر اوضاع سیاسی، محمود طرزی به کابل بازگشت و نخستین روزنامه افغانستان را به همراه گروهی از روشنفکران پیشکسوت افغانستان بنیان گذارد. به همین علت از او به عنوان «پدر ژورنالیسم افغانستان» یاد می‌شود. طرزی در تمام دوران فعالیت ادبی و روزنامه ‌نگاریش، برای تحول و تجدد در جامعه افغانستان تلاش کرد. کتاب حاضر مجموعه ای از مقالات او در روزنامه سراج الاخبار افغانیه طی سالهای 1290-1297 هجری شمسی است که توسط دکتر عبدالغفور روان فرهادی گردآوری شده است. مطالب این کتاب در هفت بخش گنجانده شده که عبارتند از: زندگی نامه و خاطرات، درباره سراج الاخبار، رسالات و مقالات عمده، دیگر مقالات درباره ترقی افغانستان و ترقی جهان، مسائل خارجی و بین المللی، ادبیات و زبان و بخش خاتمه با عنوان فهرستهای کتابشناسی و دیگر تحقیقات. چاپ اول این کتاب در سال 1355 و چاپ دوم به مناسبت سمینار "محمود طرزی و محمدولی خان دروازی" در سال 1387 منتشر شده است.