پرواز شاعرانه

چرا...
ساعت ھا به اختیار خویش می رقصند.
گویی ھزار بار به حادثه نزدیکند.
و دیوار ھا که اینگونه می بینند.
باز ماندگان قصه ای غم انگیزند.
مرا اینگونه دردی نیست.
چرا شب ھا سحر خیزند.
چرا من از چرا گفتم.
ھمانھایی که درگیرند..