آدم آدم است

برشت نوشته هاش همیشه عالیه 8-)

هنوز نخوندمش و خیلی از کتابهای دانلودیم رو
همه رو می خونم دیدگاهم رو میگم
فقط گرمیه تشکر می ماندو عرق خجالت از اینهمه خوبی
تشکر از زحماتتان.خسته نباشید
sansiz

در فیلم زندگی دیگران صحنه ای است که مامور اشتازی بر روی کاناپه برشت می خواند.صحنه تاثیر گذاریست مانند خیلی از فرازهای نمایش نامه های برشت

از جمله كتاب هايي است كه انسان را به انديشيدن بيشتر به رخ دادهاي روزمره و شناخت بهتر شخصيت انسان ها دعوت مي كند .

ممنونم..من عاشق کتابهای قدیمی ام:D

با درود!
قسمتی از یکی از اشعار مشهور برشت:
«کسی که می خندد
هنوز خبر هولناک را
نشنیده است.»
با سپاس از دوست عزیزم، کوهالن.
در پناه ایزد یکتا.

1. تحلیلی بر آثار برشت
http://teatrpiyadeh.blogfa.com/post-22.aspx
2. نگاهی به: برتولت برشت
نوشته ی: مهدی دوگوهرانی
http://www.arooz.com/mag2/1386/03/post_36.php

« "برشت" در اغلب نمایشنامه‌هایش به طرح مسئله‌هایی می‌پردازد که تا پیش از آن، کمتر به آن‌ها توجهی شده از همین روست که در آثار او اصل تکوین و دگرگونی دیالکتیکی حاکم است. در واقع برشت همیشه در نمایشنامه‌هایش رو در روی واقعیت دوران خویش ایستاده و به تقابل با آن می‌پردازد. »
درواقع هیچ گاه تئاتر برای برشت وسیله‌ای برای تفنن یا طبع‌آزمایی نبوده؛ بلکه او از تئاتر به عنوان ابزاری در خدمت هدفی معین، یعنی بر ملا ساختن خصوصیات بافت جامعه زمان خویش به کار می‌گیرد و در این راه همواره بر عناصری چون ایجاز و اختصار، اندیشه و سادگی تاکید و اتکا دارد.
نمایشنامه"آدم، آدم است" اثر برتولت برشت که در سال 1926 نوشته شده یکی از انتقادی‌ترین نمایشنامه‌های اوست که در بستری رئالیسم اما با اندیشه و کارکردی پوچ‌گرایانه شکل می‌گیرد.
او با دستمایه قرار دادن موضوع جنگ و پرداختن به ابعاد گوناگون آن، نابسامانی‌های اجتماعی را آشکار ‌کرده و عامل سرنوشت و تقدیر را مطرح می‌کند و انسان را به عنوان قربانی نیروهای غیر منطقی و تقدیری کور معرفی می‌کند. در این نمایشنامه انسان به عنوان بازیچه‌ای بی‌دفاع مطرح می‌شود که در تارهای مقدرات، عاجزانه در گیر و دار است و نمی‌تواند خویشتن را از این تقدیر شوم رهایی بخشد.
نمایشنامه"آدم، آدم است" را می‌توان به نوعی تراژدی به حساب آورد. در واقع ارتباط متناقض شخصیت‌ها‌ با یکدیگر و کشمکش‌های درونی است که دستمایه‌ای از تراژدی‌ را در آثار او پدیدار می‌کند. البته نوع تراژدی در نمایشنامه‌ای چون"آدم، آدم است" تفاوت‌های بارز و عمده‌ای با تراژدی‌های کلاسیکی که اغلب در ذهن ما نقش بسته است، دارد.
تراژدی در آثار برشت را می‌توان تراژدی انسان‌هایی دانست که همانند برشت تلاش می‌کنند تا تراژدی را از دنیا بزدایند و تراژیک انسان را درمان‌پذیر می‌دانند.

:-)
متشکرم
8-)8-)