تاریخ تفکر سلفی گری

در این کتاب، عناوینی همچون مراحل چهارگانه تاریخ تفکر اصحاب حدیث و سلفی گری، ظهور اصحاب حدیث، ظهور اشاعره و افول اصحاب حدیث، ظهور ابن تیمیه و تأسیس مکتب سلفیه، مفهوم سلفی گری و تأسیس مکتب سلفیه به چشم می خورد.
نویسنده، در مقدمه کتاب می نویسد: با مراجعه به کتب ملل و نحل و فرق و مذاهب می توان به این نتیجه رسید که تا ظهور ابن تیمیه (متوفی 728ق.) مکتبی به نام سلفیه در تاریخ وجود نداشته و ایشان مؤسس مکتب سلفیه است؛ اما از آن جهت که برداشت ها و تفاسیر جدید خود را به نام سلف مطرح کرد، برای بسیاری ار اهل سنت و برخی نویسندگان شیعه، مسئله مشتبه شد و نویسندگان متعددی، ایجاد مکتب سلفیه را، همان طور که ابن تیمیه می پسندید، تا دوران صحابه پیش بردند و عملاً به گسترش اندیشه های ابن تیمیه و سلفیه کمک کردند؛ اما آنچه امروز به عنوان تفکرات سلفیه مطرح می شود، همان تفاسیر و برداشت های اشتباه ابن تیمیه از مفاهیمی همچون «توحید»، «سنت» و «بدعت» است که متأسفانه به اسم سلف مطرح می شود.
وی در بخش دیگری از مقدمه کتاب با اشاره به دلیل نامگذاری مکتب ابن تیمیه به مکتب سلفیه می نویسد: باید مکتب سلفیه را مکتب ابن تیمیه نامید. زیرا آنچه امروزه به عنوان افکار سلف و مذاهب سلفیه در منابع و رسانه ها مطرح می شود، همان افکار ابن تیمیه است که به اسم سلف به ملت ها تزریق می شود؛ اما از آن جهت که ابن تیمیه پیرو اعتقادات اصحاب حدیث است، تمامی عقاید اصحاب حدیث را می پذیرد. به پیروی از ابن تیمیه، بیشترِ سلفیان، به ویژه وهابیت، حدیث گرا بودند و همه عقاید اصحاب حدیث را پذیرفته اند. بنابراین، در این نوشته باید از اصحاب حدیث و عقاید آنها به عنوان پیشینه تاریخی مکتب سلفیه بحث کرد.