خانه دایی یوسف: وقایعی تکان دهنده از مهاجرت فداییان اکثریت به شوروی

یکی از همین کمونیست هایی که در معادن زغالسنگ نزدیک قطب شمال زندانی بوده بعد از مرگ استالین جان سالم بدر می برد در مصاحبه با آیت الله بی بی سی میگفت
روزهای تعطیل ( یکشنبه ) 35 کیلومتر در برف و سرما راه می رفتم تا به خانه یک ایرانی بروم و رادیو گوش کنم تا صدای زیبای رادیو ایران را گوش کنم و از ترانه های دلکش و ویگن لذت ببرم و وقتی صدای رادیو ایران می شنیدم زار زار گریه میکردم که چرا به ایران خیانت کردم و گول حرف های سران کمونیست خوردم .... این آدم میگفت بعد از گوش دادن باید 35 کیلومتر دیگر راه می رفتم تا به جایی که زندگی میکردم برسم :((
نیمی از عمر مردم شوروی در صف کالباس و نان سیاه و شکر سیاه و ودکای مزحرف روسی حروم شد در صورتی که مردم ایران حتی به سگ هاشون کالباس نمیدادند در خانه هر ایرانی یک رادیو 4 موج ژاپنی بود و شراب شیراز و عرق قزوین هم دیگه صف نمی خواست ... بهترین روزنامه ها و مجلات با هر تفکری در ایران چاپ میشد که برای مثال در همین سایت هزاران هزار مجله و کتاب از دوران شاه ما دانلود کردیم

با وجود اینکه سیستم های نظارتی از پیشینه افراد برای استخدام در دستگاه های دولتی اگاه بودند تا پیش از سال 1357 بسیاری از کسانی که نه تنها سمپات بلکه عضو گروه های چپ و حزب توده بودند وارد دستگاه شدند.
نیم نگاهی به رهبران جمهوری های اسیای مرکزی نشان دهنده شیوه تربیت افراد در شوروی می باشد که اکنون همه اعضای سابق حزب کمونیست بدل به رئیس جمهوران مادام العمر شده اند.

نه خفقان موجود در ایران
در همین کتابناک شاهد انتشار کتاب هایی در اوایل دهه 1350 می باشیم که اگر سیستم مبنا را بر اختناق می گذاشت به هیچج روی انمکان انتشار ان هم با تیراژ دو و یا سه هزار نسخه و در انتشاراتی های معتبر را نداشت.
ایران مانند بسیاری از کشور های ان دهه ها گرفتار بازی هولناک جنگ سرد بود.

با سلام
من از کتاب هایی که راجع به جنبش های چپ در ایران خوندم, به این نتیجه رسیدم که بر خلاف اعتقاد دوستمون, جذب افراد به ایدئولوژی چپ بیشتر به خاطر جذابیت اون بوده نه خفقان موجود در ایران , جذابیت اون در مقابل تفکر کاپیتالیستی یا به قول خودشون امپریالیستی, ایران یکی از کشورهایی بود که بیشترین ضربه رو از جنگ سرد خورد که متاسفانه هنوز هم آثارش ادامه داره , و همونطور هم که آقای فتح الله زاده در کتابشون اشاره می کنند بیشترین تقصیر با توده ای هایی بوده که بعد از 28 مرداد 32 به شوروی رفتن و از نزدیک با حقایق آشنا شدن ولی متاسفانه هیچ کاری برای آگاه سازی دیگران نکردن و هنوز هم بعد از این همه سال , اکثریتشون از دادن اطلاعات خودداری می کنند , وگرنه بحث بر سر خوب بودن نوع حکومت اعم از پادشاهی , سوسیالیستی و ... نیست.

[quote='behdad1970']مرسی امیرجان از بابت آپلود کتاب راستش مدتهاست که منتظر این کتاب بودم تا همه دوستان چپی بفهمن که استالین چه بر سر مزدوران کمونیست ایرانی آورد بطوری که فقط آنهایی جان سالم بدر بردند که در زندان رضاشاه کبیر بودند وگرنه اکثریت شان که به شوروی پناهنده شدند در همان مرز با پس گردنی به سیبری فرستاده شدن و در آنجا تا آخر عمر در معادن زغالسنگ زجر میکشیدند و به خودشان فحش خوار و مادر میدادند که چرا به وطن شان خیانت کردند[quote='behdad1970']مرسی امیرجان از بابت آپلود کتاب راستش مدتهاست که منتظر این کتاب بودم تا همه دوستان چپی بفهمن که استالین چه بر سر مزدوران کمونیست ایرانی آورد بطوری که فقط آنهایی جان سالم بدر بردند که در زندان رضاشاه کبیر بودند وگرنه اکثریت شان که به شوروی پناهنده شدند در همان مرز با پس گردنی به سیبری فرستاده شدن و در آنجا تا آخر عمر در معادن زغالسنگ زجر میکشیدند و به خودشان فحش خوار و مادر میدادند که چرا به وطن شان خیانت کردند[/quote][/quote]

[quote='behdad1970']مرسی امیرجان از بابت آپلود کتاب راستش مدتهاست که منتظر این کتاب بودم تا همه دوستان چپی بفهمن که استالین چه بر سر مزدوران کمونیست ایرانی آورد بطوری که فقط آنهایی جان سالم بدر بردند که در زندان رضاشاه کبیر بودند وگرنه اکثریت شان که به شوروی پناهنده شدند در همان مرز با پس گردنی به سیبری فرستاده شدن و در آنجا تا آخر عمر در معادن زغالسنگ زجر میکشیدند و به خودشان فحش خوار و مادر میدادند که چرا به وطن شان خیانت کردند[/quote]
یکی این که تو روسیه بیشتر از هر کشور دیگری «کمونیست» کشته شده و این خبر رو همون «چپی‌ها» دهه‌ها پیش بیرون دادند. مشکل اینه که شما «چپی‌های» عقب‌مونده‌ی ایرانی رو معادل کمونیست میدونی وگرنه «شوروی» بعد از لنین در بیشتر کشورهای مترقی در همون رده‌ی کشورهای بزن‌بهادر بود نه چیز دیگه‌ای.
دوما این که اگه نه بیشتر ولی حداقل نیمی از روشنفکران تراز اول ایران یا توده‌ای بودند یا خیلی نزدیک به اون و نمی‌تونی به راحتی این شخصیت‌ها و خیل عظیمی از طیف طرفداران کارمندی و کارگری رو پیش روسای حزب توده بگذاری که شخصا مطلع از قرار و مدارهای مخفی بین سران حزب توده و سازمان اطلاعات شوروی بودند و بیشتر در نقش جاسوس و آلت دست بودند تا «انقلابی» و «مبارز».
سوم این که وجود این همه مخالف که در مقاطعی منجر به فرارشون به کشورهای دیگه بویژه بلوک شرق سابق میشد نشان از روی دیگر یعنی وجود دیکتاتوری و خفقان در ایران داشت و گرنه معمولا چندین هزار نفر به سرشون نمیزنه که الکی «چپ»‌ بشن و قید زندگی راحت و زن و بچه رو بزنن و آواره‌ی کشورهای دیگه بشن اگه واقعا در ایران مشکلی نبود.
البته شما تماما در اوهام پادشاهی غرق هستید و کاری با این فاکت‌ها ندارید ولی این چند نکته رو نوشتم شاید یادآوری باشه برای خوانندگانی که آشنایی خاصی با تاریخ نه چندان گذشته‌ی ایران ندارند.

[quote='behdad1970'].... و در آنجا تا آخر عمر در معادن زغالسنگ زجر میکشیدند و به خودشان فحش خوار و مادر میدادند که چرا به وطن شان خیانت کردند[/quote]
بهداد سلطنت طلب! اگر وطن پرستی این است که تو میگویی به قول میرزاده عشقی: بعد از این بر وطن و بوم و برش باید ر....د
و ایضا امثال تو!

بله دکتر ارانی هم در زندان رضا شاه کبیر از دست استالین نجات پیدا کرد! تا قلدر پرست در این کشور است حال و روزش همین است که همین است! وطن پرستی با قلدر پرستی یکی نیست!

مرسی امیرجان از بابت آپلود کتاب راستش مدتهاست که منتظر این کتاب بودم تا همه دوستان چپی بفهمن که استالین چه بر سر مزدوران کمونیست ایرانی آورد بطوری که فقط آنهایی جان سالم بدر بردند که در زندان رضاشاه کبیر بودند وگرنه اکثریت شان که به شوروی پناهنده شدند در همان مرز با پس گردنی به سیبری فرستاده شدن و در آنجا تا آخر عمر در معادن زغالسنگ زجر میکشیدند و به خودشان فحش خوار و مادر میدادند که چرا به وطن شان خیانت کردند