فاوست

فاوست سرگذشت کیمیاگری‌ست که می‌خواهد بر همه اسرار طبیعت دست یابد و راهی به جانب ماوراء الطبیعه بگشاید. شخصیت فاوستوس یا فاست پیش از گوته در ادبیات اروپائی وجود داشته و دانشمند یا جادوگری بوده که برای دسترسی به علوم جدید، روح خود را به شیطان می‌فروشد. مارلو نمایشنامه‌نویس انگلیسی قبلا این داستان را به صورت نمایشنامه درآورد و سال‌ها بعد، گوته بعد از دیدن نمایش آن تحت تأثیر آن قرار گرفت و پس از مطالعه در باره‌ی این شخصیت اثر مهم خود را خلق کرد. فاوست گوته به دو بخش تقسیم می‌شود: قسمت اول موضوع ادراک عشق و معرفت است و اشتیاق فاوست به دست یافتن به اسرار طبیعت و سرگذشت مارگریت. این قسمت یادآور ندامت‌های گوته است پس از ترک دختری در استراسبورگ، که به او دل بسته بود. قسمت اول در 1808 نوشته شد و قسمت دوم تا سال پیش از مرگ گوته ادامه داشت. در قسمت اول فاوست به نوعی خوشبختی در عشق، آمیخته با خودخواهی دست می‌یابد که او را راضی نمی‌کند. قسمت دوم به افسانه‌ی قرن شانزدهم ارتباط می‌یابد که فاوست پیر و بدبخت می‌شود و شیطان او را نزد پادشاهی می‌برد که برای خدمتی که انجام می‌دهد سرزمینی به او می‌بخشد و فاوست همه‌ی عمر را در ساحل دریا می‌گذراند و به خاطر کارهای خیری که انجام می‌دهد، با وجود قراردادش با شیطان؛ مشمول عفو خدا قرار می‌گیرد.