قرآن و کتاب های دیگر آسمانی

از شرایط حتمی و لازم که از نظر اسلام باید در انبیاء و فرستادگان آسمانی یافت شود صفت «عصمت» است مقصود از کلمه عصمت اینست که پیامبران (که مسئوولیت رهبری انسانها را بر عهد دارند) باید در سراسر تاریخ زندگی خود (خواه قبل از نبوت و یا پس از آن) از هر گونه گناه و عمل ناجایز بدور باشند، تنها در طول آنمدت بطور عمد گناه را مرتکب نشوند بلکه حتی اشتباهاً و سهواً هم نباید دچار انحراف و خطا گردند، قرآن در این باره می فرماید: و اذابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما قال و من ذریتی قال لاینال عهدی الضالمین.
یعنی خداوند ابراهیم را بکارهائی آزمایش نمود و او آنها را به پایان رسانید و تمام کرد (در این هنگام) خداوند باو گفت که من ترا برای امامت و پیشوائی مردم برگزیدم ابراهیم گفت از نسل من هم (بامامت برگزین) خداوند فرمود ستمگران (از ذریه تو) بعهد من نائل نمی گردند.