دیوان اشعار قاضی سعید قمی

میرزا محمد سعید طبیب قمی معروف به حکیم کوچک متخلص به سعید و تنها. وی در سال ۱۰۴۹ در قم دیده به جهان گشود. او طبابت را از پدر آموخت و شهرت وی تا جایی رسید که حکیم مورد اعتماد دربار صفویان شد. اساتید وی در حکمت و فلسفه رجبعلی تبریزی، عبدالرزاق لاهیجی و ملا محسن فیض می باشند. از بررسی اشعار قاضی سعید و فیاض لاهیجی فهمیده می‏شود که میان او و فیاض لاهیجی، علقه ای وجود داشته است. وی همچنین مکاتبات علمی و عرفانی ای با ملا فیض کاشانی داشته است. کتاب پیش رو از روی تک نسخه موجود در کتابخانه نسخ خطی دانشگاه تهران تصحیح شده است. این نسخه قریب سه هزار بیت و شامل ۴۳۲ غزل و چند قصیده و رباعی و مثنوی است.