دانلود کتاب سفرنامه دروویل

تغییر تصویر

امتیاز دهید

5 / 4.6

با 49 رای

نویسنده:

گاسپار دروویل

مترجم:

جواد محیی

امتیاز دهید

5 / 4.6

با 49 رای

ترجمه ی متفاوت

گاسپار دروویل تجربیات زندگی سه ساله خود در ایران را در این کتاب ثبت کرده است. وی در این اثر کوشیده است ابتدا به جزئیات معاهده صلح گلستان و انتزاع پاره ای از ولایات ایران به روسیه بپردازد. سپس موضوعات مرتبط با آن را بیان کرده است. دورویل این کتاب را در 24 فصل نگاشته و در آن به آداب و رسومات زندگی مردم ایران پرداخته است. وی درباره مسائلی همچون خلق و خوی مردم ایالات مختلف ایران، آداب غذاخوردن، استحمام کردن، اهل حرم و سرگرمی و کار آنان، بناهای ایران، کاروانسراها، بازارها، مراسم و اعیاد مذهبی، مراسم ازدواج، تقسیم ارث و جایگاه روحانیون، حاجیان، سیدها و دراویش در اجتماع آن روزگار سخن گفته است. همچنین درباره فتحعلی شاه و زنان و فرزندان وی، شاهزاده عباس میرزا، اختیارات شاه، قوانین و دربار، مقامات عالی و سلسله مراتب اجتماعی مطالبی بیان کرده است. این سفرنامه نخستین بار در 1819 م در سن پطرزبورگ در 150 نسخه چاپ شد. در 1835 م نیز اولین بار در فرانسه چاپ شد. در ایران نیز به دست جواد محیی به سال 1337 به فارسی برگردانده و در سال 1348 برای دومین بار به چاپ رسید.

بیشتر

ذخیره

مطالعه آنلاین دانلود

اطلاعات نسخه الکترونیکی

تعداد صفحات:

232

فرمت:

PDF

گزارش تخلف

آپلود شده توسط:

hanieh

1395/03/02

کتاب‌های مرتبط

200 لذت سفر

4.3 امتیاز

از 3 رای

Seven Years in Tibet

4.5 امتیاز

از 2 رای

سفارت نامه خوارزم

4.7 امتیاز

از 35 رای

اوزبکها

4.2 امتیاز

از 5 رای

سفرنامه دمورگان - ۱۲۳۶ قمری - ۱۹۰۸ میلادی

3.8 امتیاز

از 8 رای

بازگشت از شوروی

4.5 امتیاز

از 79 رای

برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

سرهنگ دروویل در وصف عباس میرزا می گوید: شکست های مختلف بدون اینکه روحیه او را تضعیف کند، عقیده وی را در ادامه عملیات جنگی راسخ تر می ساخت، عباس میرزا نخستین کسی بود که پس از هر شکست فرماندهان را از شکست وارده دلداری میداد و می گفت: روس ها پس از هر شکستی که به وارد می سازند، ندانسته درسی به من می دهند و ار فراگرفتن آن درسها بسیار نفع عایدم خواهد شد. پیش از وی نیز پتر بزرگ گفته بود: سوئدیها باید آنقدر مرا شکست دهند تا رمز پیروزی را به من یاد داده باشند، آری مردان بزرگ حوادث را از یک دریچه می نگرند.
ص 180

احتماعی‌ترین سفرنامه‌ای که تاکنون خوانده‌ام. تقریبا درباره‌ی هر چیز اجتماعی از حمام رفتن و حجاب و غذا و قلیان کشیدن و مجازات‌ها و پوشاک و میوه‌های موجود و... سخن گفته است. اندکی هم به سیاست پرداخته ولی در جاهایی که درباره‌ی عباس میرزا سخن گفته شاید به بهترین نحو روشنگر چهره‌ی آن مرد بزرگ باشد. این کتاب سال ۱۸۱۳ یعنی پس از عهدنامه‌ی گلستان نوشته شده است و نویسنده از آنجا که یک نظامی است به خوبی تمایل ایران برای راه‌انداختن جنگ دوم با روسیه را (۱۲ سال پیش از آغاز آن) پیش‌بینی می‌کند. تنها نکته‌ی منفی کتاب شاید آن باشد که نویسنده جز روشن‌بینی نظامی، در بقیه‌ی امورات بخصوص امور اجتماعی، بیش از حد ساده‌لوح است و قضاوت‌های غریبی دارد، مانند اینکه مجازات‌هایی که در قرآن آمده است مجازات‌های سبکی هستند، یا اینکه اعدام کردن دزد، به قول او نوعی «بشردوستی» است، یا اینکه قضات بخصوص روحانیون در صدور آرا بی‌طرف هستند، یا اینکه دادگستری ایران از دادگستری بوروکراتیک فرانسه و انگلستان کارآمدترست.