آئین نگارش

حسین سمیعی به منظور برگزیدن اسلوب و روش صحیح نگارش دست به تألیف این اثر زده است. وی نه روش سره نویسان عربی ستیز را پسندیده و نه روش متأخران مقلد را. بلکه میانه این دو را برگزیده است. در این اثر از علم ادب، فن انشاء، در صفت دبیر و شرایط دبیری، بخشهای نگارشی، مقایسه نگارش های دانشمندان با یکدیگر و نقل برخی آثار نویسندگان اروپایی سخن رانده شده است. نثر دکتر سمیعی دلکش و زیبا بوده و او از نمونه های نظم و نثر فارسی و ترجمه برخی آثار نویسندگان اروپایی برای بیان بهتر مطالب کمک گرفته است. این کتاب در سال 1319 به طبع رسید.