ایران آینده به سوی الگویی مردم شناختی برای ابرقدرتی ایران

از مقدمه:
مردم شناسی علم مطالعه غیر غرب برای غربیها بود و جامعه شناسی مطالعه غربی برای غربی ها مردم شناسی برای غربیها مطالعه جامعه غربی با توجه به جامعه غیر غربی بود؛ به این معنا که برای فهم شی به ضد آن پناه می بردند و سعی می کردند که جامعه غربی را با توجه به جامعه غیر غربی به عنوان مراحل تاخر تاریخی مطالعه کنند. فرض آنها این بود که جامعه غربی پیشرفته و جوامع غیر غربی عقب مانده هستند. در نتیجه، جامعه غیر غربی به عنوان جامعه ماقبل از غرب برای مطالعه غرب استفاده می شد و فرض را بر این می گرفت که جوامع غربی متمدن و پیچیده اما جوامع غیر غربی ساده هستند. برای تحلیل موضوع پیچیده می توان از موضوع ساده کمک گرفت و این امر به عهده مردم شناسی گذاشته شد. جامعه شناسی مردم شناسی را به عنوان ماده خام در نظر گرفت و برای تحلیل جامعه غربی بکار برد. این گونه می توان گفت که جامعه شناسی علم مسلط غربی ها بود که مردم شناسی را به خدمت گرفت. غرب گرایی در ایران علم جامعه شناسی را در کشور و حوزه علوم اجتماعی حاکم و تلاش کرد با جامعه شناسی راه پیشرفت نوع غربی یعنی تجدد، توسعه و جهانی شدن را به ایران تحمیل کند. همچنین مردم شناسی را به گوشه ای راند و آن را از انتقاع در علوم اجتماعی انداخت. گسترش وحشتناک جامعه شناسی در ایران و ایجاد رشته های متفاوت و نابودی مردم شناسی و کوچک بودن کمی و کیفی گروههای آنها ناشی از غرب گرایی شدید ایرانی ها بود که در علوم اجتماعی رخ داد. به این ترتیب، انحراف از ایرانی بودن آغاز شد و مردم شناسی به عنوان علمی که باید به دنبال یافتن اشیای از کار افتاده و زندگی های رو به نابودی و جمع آوری اشیای یاد شده باشد تعریف شد هر چند، مردم شناسی به عنوان علم موزه ای و تزیینی مطرح گردید. اما حکم نابودی و عدم مصرف آن نیز صادر شد...