چارانه های بیژن ارژن

او شوم نبود این گناه از ما بود
پرهای سیاه او سیاه از ما بود
آواز کلاغ را خدا بد ننوشت
ما بد خواندیم...
اشتباه از ما بود

در شعر من از مشکل خود میگویم
از عشق و دل غافل خود میگویم
خواهی بپذیر دوست, خواهی نپذیر
من شعر برای دل خود میگویم

نقطه، کلمه، جای خودش را دارد
در هر جا معنای خودش را دارد
دنیای من و تو مثل هم نیست رفیق
هر آدم دنیای خودش را دارد

ای اول عشق و آخر عالم، "تو" *** حوّا تویی و حکایت مریم، "تو"
جمع من و تو همیشه تو خواهد شد *** یعنی که دوباره "تو" تویی، من هم "تو"
*
*
این شاخه ی ما نبات خود را دارد *** آیات صفات ذات خود را دارد
یک با یک جمع شد یکی شد یک شد *** این عشق، ریاضیات خود را دارد
.

هر روز دروغ بیشتر خواهد شد
باغ از پی باغ بی ثمر خواهد شد
این شاخه ی راست هم دروغیست بزرگ
فرداست که دسته ی تبر خواهد شد