مدیریت منازعات قومی در ایران

"مدیریت منازعات قومی در ایران"عنوان کتابی است که در شهریور1385 توسط دکتر سید رضا صالحی امیری ،معاون پژوهش های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک ،با مقدمه سید محمد خاتمی به چاپ رسیده است.دکتر صالحی در این کتاب با مفروض قرار دادن این اصل که حفظ، تداوم و ارتقای همبستگی و وحدت ملی به عنوان هدفی استراتژیک همواره مورد توجه زمامداران و حاکمان ایرانی بوده است،براهمیت و اولویت این اصل تاکید ومنازعات قومی را به عنوان یک معضل تاریخی مورد بررسی و واکاوی قرار می دهد.وی در تبیین و تشریح کتاب فوق از مدیریت تنوع قومی بعنوان الگوی نظری و چارچوب بحث استفاده نموده و منازعات موجود را در این چارچوب مورد بازبینی و آسیب شناسی قرار می دهد. هدف نویسنده از نگارش کتاب ، ارائه تصویری از مسائل قومی در ایران، در پرتو تجربه گذشته و حال در چارچوب الگویی می باشد که ضامن همبستگی و انسجام درون قومی، بین قومی و میان اقوام در سطح ملی باشد. به اعتقاد نویسنده بخشی از مسائل قومی کنونی ریشه در سیاست‌های قومی و الگوهای ناقص مدیریت تنوع در گذشته و به ویژه دوران بعد از انقلاب داشته است که از عوامل اصلی آن فقدان یک استراتژی منسجم و مدون مدیریت تنوع قومی بوده است وبخشی از علل فقدان این استراتژی، به تعارض دیدگاه‌ها و رویکردهای موجود در جامعه در مورد مدیریت قومی و به تبع آن مدیران کشور و بخشی از آن به فقدان یک الگوی منسجم و بومی مدیریت در ایران مربوط می‌شود.به اعتقاد نویسنده سیاست‌های قومی در گذشته وحال با ویژگی‌های جامعة ایران انطباق نداشته است به همین دلیل پس از گذشت صد سال از تاریخ معاصر ایران و اجرای برنامه‌های مختلف توسعه، کماکان وضعیت قومیت‌های کشور از حیث برخورداری‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نامطلوب است. امری که به تصعید تقاضاهای قومی از سطوح اقتصادی به فرهنگی و سیاسی انجامیده است. فصول کتاب عبارتند: فصل اول : حاوی مطالب نظری، مفهومی، روشی در مورد مدیریت، مدیریت تنوع، مدیریت تنوع قومی، سیاست‌های قومی، نظریه‌های مربوط به بحران‌های قومی و همچنین مدل‌های مربوط مسئله قومیت ها در ایران می باشد. فصل دوم: به تبیین مسئله قومی در ایران، ابعاد و مؤلفه‌های آن همراه با بررسی مورد اقوام کرد، عرب، بلوچ، آذری و ترکمن وهمچنین ارائه آمارهای مربوط به وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هرکدام در ادوار مختلف تاریخ ایران تا حال را مورد بررسی قرار می دهد. فصل سوم: در این فصل سیاست‌های قومی دوران قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. فصل چهارم: الگوی مطلوب مدیریت قومی در ایران مورد بحث و تشریح قرار گرفته است ودر خاتمه به ، نتیجه گیری و ارائه راهکارها پرداخته شده است.