تا آنجا که تجارب عینی من و مشاهداتم در اقوام و آشنایان و نیز مطالعاتم اجازه می دهد، وسواس نوعی "بیماری روانی" است. مولف محترم نیز در متن کتاب ص 28 وسواس را یکی از بیماری های روانی صعب العلاج دانسته و از قول روانپزشکان مداوای آن را سخت می شمارد. ولی با کمال تعجب (بی آن که در روانشناسی تخصصی داشته باشد) برای درمان آن جز حرف شنوی و مقداری تلقین و نیایش، درمانی علمی ارائه نمی کند. من با بضاعت ناچیزم تصور می کنم قبل از هرگونه توصیه ای، فرد وسواسی را باید نزد روانپزشک برد و در کنار تجویز پزشک [که عمدتا نیاز به دارودرمانی دارد]، می توان از پند و اندرز و دعاهای مذهبی نیز برای کمک ذهنی بیمار استفاده کرد.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی راهکارهای عملی درمان وسواس: به انضمام احکام و استفتائات