گفتمان های رسانه: تحلیل متون رسانه

بنا بر نظر نویسنده گفتمان کتاب پیش رو در صدد است طیفی از دیدگاه‌ها را معرفی کند. پاسخ‌های یک تحلیل‌گر گفتمان به رسانه‌ها هم پاسخ‌های شخصی هستند که سعی دارد الگوها و نظام‌ها را فراتر از پاسخ و علاقة شخصی مشاهده کند و هم پاسخ‌های کسی که در همان فرهنگ زندگی می‌کند و متکی به همان منابع زبانی است. این کتاب تأکیدی ویژه بر دانش انتقادی دارد.
ساختار کتاب با اندیشه بهره‌گیری از گفتمان‌هایی چینش شده است که بر اساس آن‌ها طبق نظر مولف بتواند تحلیل مشروح زبان، به ویژه موارد کاربرد آن را با تحلیل ساختار اجتماعی و کارکرد فرهنگی ترکیب کند. هم چنین اصطلاحات و مفاهیم کلیدی در بخش واژه نامه گردآوری شده‌اند.
این کتاب در 8 فصل همراه با یک مقدمه تنظیم شده است و فصل نخست ، با تحلیل لغات یا واژگان قاموسی آغاز می‌شود و نیز این که چگونه معنایی را می‌سازند که در راستای منافع سیاسی و فرهنگی خاصی عمل می‌کند. برای این کار هم نگاهی بر زبان خبر و به ویژه اخبار مربوط به جرم می‌اندازد. آخر فصل نیز با یک مطالعة موردی نه تنها به ماهیت متعارف لغات اخبار و متون رسانه‌ای بلکه هم چنین به قدرت بلاغی برای به کارگرفتن این عرف‌ها به شیوه‌ای که فروش بیشتری داشته باشند، اشاره دارد.
فصل دوم، راجع به تحلیل بینامتنی است که با استفاده از تبلیغات به عنوان موضوع بررسی، در پی کند و کاو در چگونگی کمک گرفتن متون از متون قبل از خود است. این فصل به ویژه به شیوه‌ای می‌پردازد که انواع رسانه‌ها در تلاش برای دست‌یابی به امتیازی رقابتی، خود را از طریق بینا متن‌های‌شان وارد فرهنگ می‌کنند؛ و برای این کار از تبلیغات نوشابه‌ای رژیمی استفاده می‌کند تا کند و کاوی بکند در این که چگونه تبلیغات در متون خود را جا می‌اندازند.
فصل سوم، با استفاده از تحلیل تعدی گفتمان مجلات تبلیغاتی زنان و مردان را تجزیه و تحلیل می‌کند. این فصل نشان می‌دهد که چگونه، در شرح این که چه کسی در فرایندهای تک تک بندها بازنمایی می‌شود، جایگاه‌های هویت مصرف‌گرا و به شدت جنسیتی برای خوانندگان زن و مرد طرح‌ریزی شده است.
فصل چهارم ، در مورد نقش روایت در گفتمان بحث می‌کند و نشان می‌دهد چگونه این درک قوی از جهان با دیگر اشکالِ ”پیوستگی“ ارتباط متقابل دارد
فصل پنجم، با بحث راجع به بُعد دیداری تلویزیون واقعیت، در تحلیل گفتمان رسانه های دیداری کند و کاو می‌کند. استدلال این است که تلویزیون با واقعیت بیشتر به مشاهدة افراد تحت مشاهده می‌پردازد، سپس از تحلیل گفتمان دیداری برای آشکار نمودن تلویزیون معاصر بهره می‌گیرد.
فصل ششم، ”تحلیل مکالمه “؛ به معنای بررسی جزییات آشکار کردن لایه‌های گفت و گو را به منظور کند و کاو در توزیع قدرت در مصاحبه‌های تلویزیونی و رادیویی به بحث می‌گذارد.
فصل هفتم، با بهره گیری از تفسیرهای ورزشی پخش شده، از نظریة ”شناخت اجتماعی “ استفاده می‌کند تا نشان دهد، به رغم سال‌ها مبارزه، تعصب قومی هنوز در گفت و گوهای ورزشی به وفور یافت می‌شود.
فصل هشتم، گفتمان موجود در اینترنت را با توجه به ”تعاملی بودنش “ تحلیل می کند. این فصل از تفکر تحلیل گفتمانی در مورد ایجاد رابطه بین افراد توسط زبان، بهره می‌گیرد تا در مورد میزان متفاوت بودن این به اصطلاح ”رسانه های نوین “ کاوشی کرده باشد. به ویژه استدلال می‌کند که ارتباط بین گزارشگر و مردم و اصحاب مطبوعات و ژورنالیسم پخش شده در اینترنت از نو تعریف می‌شوند. بحث بر وب‌لاگ‌ها تمرکز می‌کند.