بدایع و بدعتها و عطا و لقای نیما یوشیج
نویسنده:
مهدی اخوان ثالث
درباره:
نیما یوشیج
امتیاز دهید
نیما به این اعتبار که شعرش در قلمرو شعر ناب و بری از آمیختگی و آلودگی است و سرشار از عصمت و صفای روستایی،به باباطاهر می ماند؛ مخصوصا حساسیت و سوز سخنش، و به این اعتبار که در کُنه اعراض تصاویر و تماثیل و واقعیات عینی، جوهر شعرش متکی به قائمه ی فکری و عمق درد های بشری است و جهان بینی دارد، به خیام می ماند، البته بی قاطعیت و صراحت خیام که از لطائف هنر اوست ، بلکه با الهامی غالبا معتدل، و این ابهام زائیده ی همان بیان تمثیلی و تویه دار و عینی اوست.
بیشتر
دیدگاههای کتاب الکترونیکی بدایع و بدعتها و عطا و لقای نیما یوشیج
تو پاک و پر ثمر و زنده زیستی ، همه عمر *** به زنده زیستنت رشک دارم و ایما
همیشه سبز و بلندت ،چو باغ برد و سلام *** شکفته معجزتی بد، علی براهیما
به مرغکان و غریبان چه سایه داد پناه *** صدا به گریه شب،ولی سحر سیما
نیافت عمر تو به سال رفتنت پایان *** کنون بود نود و اند سالت ، ای نیما
م. امید
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
البته نیما اکنون بیش از صد و بیست سال دارد. ولی میخواستم بگم خوشابحال کسانی که ثمرات و خوبی های زندگیشان پایانی ندارد فکر کنم در ظاهر کار سختی نباشه چون اکثر کسانی که نامی نیک از خود جاودانه کردند زندگی داشتند شبیه زندگی همه نیازهای شبیه نیازهای همه...خواب ، خور ، جفت داشتن و... ولی دغدغه هایشان چیز دیگری بود شاید بتوان گفت دغدغه های شخصی نبود و این دغدغه ها بر نیازهایشان ارجحیت داشت.
ساده بگم به فکر مال اندوزی و ملک روی ملک خریدن و داشتن موقعیتی رفیع در اجتماع نبودند.( البته لازم به ذکر موقعیت ایشان در جامعه نیست)
شاید تلاش و کوششان را برای هدف بزرگتر از خود صرف کردند شاید اگه به خویشتن فکر می کردند به جای این اشخاصی که الان ما میشناسیم فقط اشخاصی بودند که کسی نمیشناختشان ولی در عوض فقط زمان مرگ در بستری مرفه از دنیا می رفتند و میراثی به ظاهر قابل توجه از خود بجای می گذاشتند...متاسفانه بنظرم خوب نمی تونم حق مطلبو ادا کنم...امیدوارم کمی از خود گذشتگی و ایثار رو از این بزرگان یاد بگیریم
:x:x:x خیلی ممنون