فرهنگ جغرافیایی ملی ترکان ایران زمین - جلد 3
امتیاز دهید
نویسنده:
محمود پناهیان
امتیاز دهید
فرهنگ جغرافیایی ملی ترکان ایران زمین، مجموعه ای است چهار جلدی که به قلم دکتر محمود پناهیان(تبریزی) با استفاده از منبع (فرهنگ جغرافیایی ایران) از انتشارات ستاد ارتش سال 1328 به رشته تحریر در آمده است. در این پست این مجموعه جهت استفاده محققین و علاقه مندان قرار داده شده است.
جلـــد اول: شامل آبادیهای ترک نشین استانهای مرکزی(شهرستانهای: طهران، قزوین، دماوند، قم، ساوه، محلات) و استان یکم(شهرستانهای: بندر پهلوی، رشت، زنجان، فومنات، طوالش) و استان دوم(شهرستانهای: آمل، ساری، شاهرود، گرگان، گنبد قابوس، نوشهر)
جلد دوم : این جلد شامل دو قسمت می باشد. قسمت اول در خصوص تاٌثیر موقعیت آذربایجان در حرکات آزادی بخش ملی ایران و قسمت دوم شامل آبادی های ترک نشین استان سوم(شهرستانهای: تبریز، اردبیل، اهر، هرو آباد(خلخال)، میانه، سراب، مرند، خیاو)
جلد سوم : شامل آبادیهای ترک نشین استان چهارم(شهرستانهای: رضائیه، خوی، مراغه، ماکو، مهاباد) و استان پنجم( شهرستانهای: بیجار، تویسرکان، سنندج، شاه آباد، قصر شیرین، کرمانشاه، ملایر، همدان)
جلد چهارم: شامل آبادیهای ترک نشین استان ششم(شهرستانهای: اهواز، خرم آباد)، استان هفتم( شهرستانهای: آباده، بوشهر، شیراز، فسا، فیروز آباد، کازرون، لار)، استان هشتم( شهرستان سیرجان)، استان نهم( شهرستانهای بجنورد، دره گز، سبزوار، قوچان، مشهد، نیشابور) و استان دهم( شهرستانهای: اصفهان، شهرضا، شهر کرد، فریدون)
بیشتر
جلـــد اول: شامل آبادیهای ترک نشین استانهای مرکزی(شهرستانهای: طهران، قزوین، دماوند، قم، ساوه، محلات) و استان یکم(شهرستانهای: بندر پهلوی، رشت، زنجان، فومنات، طوالش) و استان دوم(شهرستانهای: آمل، ساری، شاهرود، گرگان، گنبد قابوس، نوشهر)
جلد دوم : این جلد شامل دو قسمت می باشد. قسمت اول در خصوص تاٌثیر موقعیت آذربایجان در حرکات آزادی بخش ملی ایران و قسمت دوم شامل آبادی های ترک نشین استان سوم(شهرستانهای: تبریز، اردبیل، اهر، هرو آباد(خلخال)، میانه، سراب، مرند، خیاو)
جلد سوم : شامل آبادیهای ترک نشین استان چهارم(شهرستانهای: رضائیه، خوی، مراغه، ماکو، مهاباد) و استان پنجم( شهرستانهای: بیجار، تویسرکان، سنندج، شاه آباد، قصر شیرین، کرمانشاه، ملایر، همدان)
جلد چهارم: شامل آبادیهای ترک نشین استان ششم(شهرستانهای: اهواز، خرم آباد)، استان هفتم( شهرستانهای: آباده، بوشهر، شیراز، فسا، فیروز آباد، کازرون، لار)، استان هشتم( شهرستان سیرجان)، استان نهم( شهرستانهای بجنورد، دره گز، سبزوار، قوچان، مشهد، نیشابور) و استان دهم( شهرستانهای: اصفهان، شهرضا، شهر کرد، فریدون)
آپلود شده توسط:
simin
1394/05/13
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی فرهنگ جغرافیایی ملی ترکان ایران زمین - جلد 3
من برتر و بهتر از دیگرانم
چون اصل و نژاد من از آتش و آدم از خاکستر
.... ماجرا وقتی کمدی می شود که انسانها همگی از خاکند به یکدیگر فخر فروشی کنند
وقتی "کاپیتان-دکتر" و "حجت الاسلام و المسلمین-دکتر" و "تکواندوکار-دکتر" و "پاسدار-دکتر" و "مداح-دکتر" و در نمونه ی رجاله ی متوفای اخیر، "آیت الله-دکتر" داریم (هم سیادت دنیوی، هم سعادت اخروی)، چرا "ژنرال-دکتر" و "بقال-دکتر" و "قصاب-دکتر" نداشته باشیم؟
ولع بی مایگان آن چنان زیاد است که آدمی را یاد تُخس کردن عنوان و لقب در بین فوتبالیست ها می اندازد. آن یکی شهریار است، این یکی امپراتور است، دیگری ژنرال است، آن وسط ها سلطان و چکش و غزال و موشک و هلیکوپتر هم کم نداریم.
زمانی در ایران پهلوی استفاده از عناوین فلان السلطنه و بهمان الدوله را ممنوع ساختند. دریغ که رسوبات عنعنات ملی را نمی توان از سر یک ملت انداخت. در پخمه سرای جهان سوم چیزی که زیاد است، مدارک و عناوین پوچ و پوک و بی مصرف برای توجیه سواری گرفتن است.
در سال ۱۹۷۵ توافق الجزیره بین ایران و عراق حاصل گشت. طبق این توافق دو کشور دست از خرابکاری در امور یکدیگر باید برمی داشتند. بعد از آن عذر محمود پناهیان و گروه اعزامی خواسته شد و زهتابی مجبور به به بازگشت به باکو گشت. حمید احمدی، استاد دانشگاه تهران نیز در این رابطه با اشاره به بخشی از خاطرات سرگرد ابراهیم نوروزاف(افسر اطلاعات ارتش سرخ شوروی و اهل باکو) مینویسد: «قابل ذکر است که محمود پناهیان(رئیس گروه سربازگیری برای فرقه‌ی دموکرات)، پس از فرار به شوروی، در سالها دهه‌ی 1350 شمسی در یک ماموریت از باکو به بغداد اعزام شد و در آنجا ضمن همکاری با رژیم بعث عراق به تأسیس یک گروه سیاسی به نام «جبهه‌ی ملی خلق‌های ایران» دست زد و شبعه‌هایی از آن به تبلیغ قومگرایی در آذربایجان، کردستان، بلوچستان و خوزستان ایران پرداخت. مدتی بعد، محمدتقی زهتابی چهره‌ی شناخته شده‌ی پان‌ترکیست(که در شاخه‌ی جوانان فرقه‌ی دموکرات فعالیت داشت)، به پناهیان پیوست و در بغداد در رادیوی گروه او به تبلیغ اندیشه‌ای پان‌ترکی پرداخت و در دانشگاه بغداد نیز تدریس کرد.