دو سرچشمه اخلاق و دین

وجود اخلاق ضروری است. بدون اخلاق جامعه ای وجود نخواهد داشت و پیشرفتی در کار نخواهد بود زیرا که اخلاق باعث میشه توده ها تا حدودی از دریدن یک دیگر خودداری کنن. اما این در طبقه توده ها حکومت خواهد کرد چون که اتمسفر این طبقه از ضعف ترس جهالت و توهمات فانتزی تشکیل شده. در ضمن ترس و زور با یک دیگر متضاد هستند . ترس از ضعف ناشی میشود . زور از قدرت و توانایی تحمیل اراده. ضعیف به علت ضعفش نمیتواند اراده ای از خود داشته باشد چه برسد به این که اون رو بخواهد بر خود و ضعیف تر از خود حاکم کند. برای همین اراده و قدرت موجود توانا را شر پلید زشت بزهکار و ظلم میداند. لیکن یک آریایی حقیقی مردی توانا است و اراده اش را نیک ترین چیز میداند. یک آریایی خوب میداند که فقط میتواند به خود نیکی کند (با قدرتش) و در مقابلش هم میتواند فقط به خود بدی کند(با ضعفش). آریایی خوب میداند که نیک قدرت است و شر ضعف. ضعیف باید از خودش گله مند باشد و نه از قدرتمند. قدرتمند سرشار از زندگی است و ضعیف سرشار از ضد زندگی. زیرا که زندگی بیرحم بی ملاحظه و آفریننده و ویرانگر است. آیا به سمفونی 8 آنتون بروکنر گوش کردید آیا احساسش را درک کردید

به katana 1
البته این سخن شما برداشتی از نیچه است ، اما حتی ناسیونال سوسیالیست ها(منظورم را که میفهمید;-)) نیزخود به نگارش و نگرش اخلاق پرداختند و به گونه ایی از متافیزیک /معنویت باور داشتند ، زیرا که این پیراستگی رفتار و منش است که آریایی را شایسته چنین نامی میگرداند (بر پایه آموخته های Alfred Rosenberg)،فرق میان آریایی و نا آریایی در همین پرهیز از پلیدی و پستی و سستی است ،
آریایی رفتار و منشی برازنده و نیک دارد برای آنکه میخواهد و این از نهاد اوست،
درحالیکه نا آریایی هر چه کند از ترس و پست خویی اوست و اگر ترس و زور نباشد زشترفتار و پلید و بزهکار است.
و همین نکته را خود میتوان برای شناخت آریایی راستین در زندگی روزمره مردم و توده ها( Volk )بکار برد.

اخلاق و دین از ترس و جهالت یا بهتر بگیم از ضعف بشر نشآت گرفته است. و دیگر هیچ