کتاب جامع پی آر پی - جلد 1

پلاکت‌‌ها سلول‌های خونی دیسکی شکل و بدون هسته هستند که در عملکرد‌های حیاتی متعددی از جمله هموستاز ( انعقاد خون)، التهاب، دفاع ضد میکروبی میزبان، رگ‌زایی و ترمیم زخم نقش دارند. اگر چه ابتدا تمرکز بر نقش پلاکت‌ها در انعقاد خون بیشتر بود اما بزودی مشخص گردید بیش از 1100 پروتئین در پلاکت‌ها وجود دارد، از جمله فاکتور‌های رشد، پیامبر‌های سیستم ایمنی، آنزیم‌ها و سایر ترکیبات زیستی که در مراحل مختلف روند ترمیم بافت نقش دارند.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک فرآورده خونی است که طی یک فرآیند جداسازی از خون تازه و لخته نشده تهیه می شود. از سال ها پیش فرآورده تغلیظ شده ی پلاکتی در سازمان های انتقال خون، آماده شده و در بیمارستان ها و مراکز درمانی برای بند آوردن خونریزی یا جلوگیری از آن در بیماران مبتلا به کمبود تعداد یا اختلال در کارکرد پلاکتی استفاده می شود. همچنین به عنوان درمان پیشگیرانه در موارد کاهش تولید پلاکت در مغز استخوان، جراحی های تهاجمی، خونریزی های فعال و غیره مورد استفاده است.
تفکر بهره مندی از فرآورده پلاکتی در درمان های دیگر، بر پایه این تئوری شکل گرفت که ترمیم بافت سخت و نرم توسط پروتئین های خاص و پروسه ای از واکنش های داخل و خارج سلولی منظمی انجام می شود که در حال حاضر به طور کامل شناخته نشده اند، اما آنچه که مسلم است این است که پلاکت ها نقش بر جسته و مهمی در فعال سازی فرآیندها و تولید فاکتورهای رشد و پروتئین های خاص دارند. پلاکت ها در پاسخ به آسیب بافتی و پارگی عروق، با ایجاد پلاک پلاکتی و لخته منجر به هموستاز شده و سپس با ترشح پروتئین های خاصی، تکثیر و تمایز سلولی، حذف بافت آسیب دیده، ایجاد عروق و ماتریکس خارج سلولی، ترمیم و بازسازی بافت آسیب دیده را سبب می شوند.