سلول شماره ی 127

.
داستان علمی تخیلی در باره ی تنش موجود در ارائه ی فرضیا ت علمی در یک محیط کاملا بسته و وحشتناک در آینده ای دور است . این داستان کوتاه به وضعیت ارزش غیر معقول هوش در ارائه ی فرضیات علمی و یک دیدگاه فانتزی می پردازد. ضریب هوشی افراد طبق مطالعات روانشناسی ثابت است و تنها با بروز بیماریهایی خاص می تواند در صورت عدم توجه کاهش یابد . در این صورت فرد دچار زوال شخصیت شده است. ضریب هوشی افراد بالاتر از 100 به عنوان ضریب هوشی بالاتر از معمول و ضریب هوشی کمتر از 100 به عنوان افراد استثنایی عقب افتاده ذهنی یاد می شود. افراد دارای خدمات برجسته ی معمولا بالاتر از 150 به عنوان افراد نابغه شناخته می شوند . این افراد مانند آلبرت انیشتین دارای خدمات برجسته ی هستند که راه غیر معمول آنها تنها از نظر افراد عادی دارای راه غیر معمول است چنانچه خود انیشتین درباره ی حافظه ی ضعیف خود از ضعف ریاضیات و حفظ کردن فرمول ها داد سخن به ییان می آورد و این نکته را یاد آوری می کند که اگر در ریاضیات دارای ضعف هستید نا امید نشوید و شما را به سعی و تلاش وا می دارد. این داستان را به تعصی از داستان نابغه های بزرگ دنیا در آینده ای دور و فضای وحشتناک سده های آینده ی دور که به تصویر می کشند نوشته ام. در این داستان سعی بر این است که هر کس نظریه ای ناب ارائه دهد تا با تبدیل شدن به نابغه ای از زندان رهایی یابد. امید است مورد استفاده شما قرار گیرد یا حداقل شما را سرگرم کند.